Eerste Opiumoorlog

colspan="2" style="background: lightsteelblue; text-align: center; vertical-align: middle;"	Eerste Opiumoorlog
colspan="2" style="background: lightsteelblue; text-align: center; vertical-align: middle;"	Deel van die Opiumoorloë
colspan="2" style="text-align: center; font-size: 90%; border-bottom: 1px solid #aaa; line-height: 1.25em;"	Die Nemesis vernietig Chinese jonke tydens die Tweede Slag van Chuenpee op 7 Januarie 1841
Datum 18 Maart 1839 – 29 Augustus 1842[1] Ligging Chinese Keiserryk Resultaat Britse oorwinning, Verdrag van Nanking Gebieds- veranderinge Hongkong-eiland aan Brittanje gesedeer
colspan="2" style="background: lightsteelblue; text-align: center; vertical-align: middle;"	Strydende partye
width="50%" style="border-right: 1px dotted #aaa; " |  Verenigde Koninkryk Oos-Indiese Kie.	Qing-dinastie
colspan="2" style="background: lightsteelblue; text-align: center; vertical-align: middle;"	Aanvoerders
width="50%" style="border-right: 1px dotted #aaa; " | Lord Palmerston Charles Elliot George Elliot James Bremer Hugh Gough Henry Pottinger William Parker	Daoguang Keiser Lin Zexu Qishan Guan Tianpei (†) Yishan Yijing Yang Fang
colspan="2" style="background: lightsteelblue; text-align: center; vertical-align: middle;"	Sterkte
width="50%" style="border-right: 1px dotted #aaa; " | 19 000 troepe[2]	200 000 Banniermanne en Groen Standaardweermagtroepe
colspan="2" style="background: lightsteelblue; text-align: center; vertical-align: middle;"	Ongevalle en verliese
width="50%" style="border-right: 1px dotted #aaa; " | 69 gesneuwel 451 gewond	18–20 000 gesneuwel
colspan="2" style="font-size:90%; border-top: 1px solid #aaa; " | Bron vir sterftes:[2]

Die Eerste Opiumoorlog (1839–42), ook bekend as die Opiumoorlog en as die Anglo-Chinese-oorlog, was ’n oorlog tussen Groot-Brittanje en China oor hul botsende standpunte oor diplomatieke betrekkinge, handel en die administrasie van geregtigheid vir buitelanders.^[3]

Voor die konflik wou Chinese amptenare die verspreiding van opium inperk en het hulle ongeveer 20 000 kiste met opium (ongeveer 1,21 miljoen kilogram) van Britse handelaars gekonfiskeer.^[4] Hoewel die Britse regering China se reg om invoere te beheer nie amptelik ontken het nie, het hulle beswaar gemaak teen hierdie beslaglegging en sy militêre mag misbruik om gewelddadige regstelling af te dwing.^[3]

In 1842 het die Verdrag van Nanking – die eerste van wat die Chinese later die ongelyke verdrae sou noem – ’n vrywaring aan Brittanje verleen, vyf verdraghawes geopen en die Hongkong-eiland oorgedra waardeur die handelsmonopolie van die Kantonstelsel beëindig is. Die verdrag het egter daarin misluk om die Britse doelwitte van verbeterde handel en diplomatieke betrekkinge te behaal, wat aanleiding gegee het tot die Tweede Opiumoorlog (1856–60).^[5] Die oorlog word vandag beskou as die aanvang van die moderne Chinese geskiedenis.^[6][7]

1. ↑ (en) Pichon, Alain (2006). China Trade and Empire. Oxford University Press. p. 36–37. ISBN 0-19-726337-2.
2. ↑ ^{2,0 2,1} Martin, Robert Montgomery (1847). China: Political, Commercial, and Social; In an Official Report to Her Majesty's Government. Volume 2. James Madden. bl. 81–82.
3. ↑ ^{3,0 3,1} Tsang, Steve (2007). A Modern History of Hong Kong. I.B.Tauris. bl. 3–13, 29. ISBN 1-84511-419-1.
4. ↑ Farooqui, Amar (Maart 2005). Smuggling as Subversion: Colonialism, Indian Merchants, and the Politics of Opium, 1790–1843. Lexington Books. ISBN 0739108867.
5. ↑ Tsang 2004, bl. 29
6. ↑ Stockwell, Foster (2003). Westerners in China: A History of Exploration and Trade, Ancient Times Through the Present. McFarland. bl. 74. ISBN 0-7864-1404-9.
7. ↑ Janin, Hunt (1999). The India–China Opium Trade in the Nineteenth Century. McFarland. bl. 207. ISBN 0-7864-0715-8.