Hermann Emil Louis Fischer | |
![]() | |
Gebore | Euskirchen, Bas-Rhin | 9 Oktober 1852
---|---|
Oorlede | 15 Julie 1919 (op 66) Berlyn, Duitsland |
Burgerskap | ![]() |
Vakgebied | Chemie |
Alma mater | Universiteit van Bonn Universiteit van Straatsburg |
Doktorale student(e) | Alfred Stock Otto Diels Otto Ruff Walter A. Jacobs Ludwig Knorr Oskar Piloty Julius Tafel Friedrich Hermann Leuchs |
Bekend vir | Bestudering van suikers en puriene |
Toekennings |
|
Hermann Emil Louis Fischer FRS FRSE FCS (omstreeks 9 Oktober 1852 - 15 Julie 1919) was 'n Duitse chemikus en het in 1902 die Nobelprys vir Chemie ontvang. Hy het die Fischer-verestering ontdek, wat die terugvloei van 'n karboksielsuur en 'n alkohol in die teenwoordigheid van 'n suurkatalisator gebruik. Hy het ook die Fischer-projeksie ontwikkel, 'n simboliese manier om asimmetriese koolstofatome te teken. Hy het die slot- en sleutelmeganisme van ensiemwerking voorgestel. Hy het nooit sy eerste voornaam gebruik nie, en was sy hele lewe lank bloot bekend as Emil Fischer.[2][3][4][5]
<ref>
tag; no text was provided for refs named formemrs
<ref>
tag; no text was provided for refs named Kunz
<ref>
tag; no text was provided for refs named Lichtenthaler
<ref>
tag; no text was provided for refs named Forster
<ref>
tag; no text was provided for refs named Nobel bio