Grafkelder van Nefertari

QV66
Nefertari speel die bordspeletjie senet. Grafkelder van Nefertari Koördinate: 25°43′40.3″N 32°35′33.4″O / 25.727861°N 32.592611°O / 25.727861; 32.592611
Ligging	Vallei van die Koninginne
Land	Egipte
Ontdek	1904
Uitgrawings deur	Ernesto Schiaparelli
Versiering	Boek van die Dooies
Uitleg	Meestal reguit
← Vorige QV65 Volgende → QV67

QV66 is die grafkelder van Nefertari, 'n hoofvrou van Ramses II, in Egipte se Vallei van die Koninginne. Dit is in 1904 ontdek deur Ernesto Schiaparelli, die direkteur van die Egiptiese Museum in Turyn. Nefertari, wat "mooi metgesel" beteken, was Ramses II se gunstelingvrou. Hy het uit sy pad gegaan om dit duidelik te maak: Hy het na haar verwys as "die een vir wie die son skyn", hy het die Tempel van Hathor vir haar by Aboe Simbel laat bou en muurskilderings van haar laat skilder.

In die Vallei van die Koninginne het Nefertari se grafkelder eens die gemummifiseerde oorblyfsels en verteenwoordigende simboliese relieke van haar bevat, nes die meeste Egiptiese grafkelders van dié tyd. Nou is alles geplunder, buiten omtrent twee derdes van die muurskilderings van meer as 480 m². Dit is al waaruit Nefertari se karakter afgelei kan word. Spesiale aandag is aan haar gesig geskenk om haar skoonheid te beklemtoon, veral die vorm van haar oë, die blos op haar wange en haar oogwenke. Sommige skilderye was vol lyne en die kleure rooi, blou, geel en groen wat duidelike aanduidings gee van haar reis deur die hiernamaals na die paradys.^{[1][2][3][4][5]}

1. ↑ Fischer, D (1 Junie 1992). "Mummy Dearest". Time. No. 22. Besoek op 29 September 2015.^{[dooie skakel]}
2. ↑ Carroll, Colleen. "Clip And Save Art Notes". Arts & Activities. Besoek op 29 September 2015.^{[dooie skakel]}
3. ↑ Shaw, Garry (Desember 2014). "Egypt reopens tomb as tourism falls". Art Newspaper. No. 263. Besoek op 29 September 2015.^{[dooie skakel]}
4. ↑ "The Tomb of Nefertari". BBC. Besoek op 1 Oktober 2015.
5. ↑ Wilson-Yang, K.M.; Burns, George (November 1989). "The Stability of the Tomb of Nefertari 1904-1987". Studies in Conservation (4 uitg.). Maney Publishing. 34 (4): 153–155. JSTOR 1506283.