KAI T-50 Golden Eagle

KAI T-50 Golden Eagle
'n ROKAF T-50, 2005
Tipe	Vegvliegtuig-opleier
Vervaardiger	Korea Aerospace Industries (KAI)
Nooiensvlug	20 Augustus 2002
Vrygestel	22 Februarie 2005
Status	In gebruik
Hoofgebruikers	Republiek van Korea Lugmag Indonesiese Lugmag Filippynse Lugmag Irakese Lugmag
Vervaardig	2001-tans
Aantal gebou	200+

Die KAI T-50 Golden Eagle (Koreaans: 골든 이글) is 'n familie van Suid-Koreaanse supersoniese gevorderde opleidingsvliegtuie en ligte vegvliegtuie, ontwikkel deur Korea Aerospace Industries (KAI) in samewerking met Lockheed Martin. Die T-50 is die eerste inheemse supersoniese vliegtuig van Suid-Korea en een van die wêreld se min supersoniese opleiers. Die ontwikkeling het in die laat-1990s begin, met sy nooiensvlug in 2002. Die vliegtuig het in 2005 begin om aktief diens te verrig in die Republiek van Korea se Lugmag (ROKAF).

Die T-50 is verder ontwikkel tot aerobatiese en gevegsvariante, naamlik T-50B, TA-50 en FA-50. Die F-50 enkelsitplek-multirolvegvliegtuig-variant is oorweeg. Die T-50B dien saam met die Suid-Koreaanse Lugmag se lugtoertjiespan. Die TA-50-ligte aanvalvariant is deur Indonesië bestel. Die Filippyne het 12 eenhede van die FA-50-variant bestel. Die T-50A is bemark as 'n kandidaat vir die volgende generasie TX-opleierprogram van die Amerikaanse Lugmag, maar was nie suksesvol met die bod nie. ^{[1] [2]} Thailand het 12 eenhede van die T-50 variant vir gevorderde opleiding bestel.^[3][4]

KAI en Lockheed Martin het 'n gesamentlike internasionale bemarkingsprogram vir die T-50 in 2003 geloods. Die ROKAF het in Desember 2003 'n produksiekontrak vir 25 T-50's geplaas met vliegtuie wat tussen 2005 en 2009 afgelewer moes word. Die oorspronklike T-50-vliegtuie is toegerus met die AN/APG-67(v) 4-radar van Lockheed Martin. Die T-50 is toegerus met 'n GE F404-enjin met Full Authority Digital Engine Control (FADEC) gebou onder lisensie deur Samsung Techwin.^[5] Ingevolge die mede-produksieooreenkoms T-50/F404-102 lewer GE enjinstelle direk aan Samsung Techwin wat die verdere aangewese onderdele vervaardig, sowel as die finale montering en toets van die enjins.^[6]

1. ↑ "Lockheed-KAI consortium fails to win US jet contract". The Korea Times. 28 September 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 September 2018. Besoek op 29 September 2018.
2. ↑ Trimble, Stephen (24 Mei 2011). "Lockheed ponders T-50 re-engining for T-X programme". Flightglobal. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Mei 2011. Besoek op 10 November 2016.
3. ↑ "Gov't to export four T-50 training jets to Thailand". koreajoongangdaily.joins.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Augustus 2016. Besoek op 27 Junie 2016.
4. ↑ "KAI added 8 T-50s to Thailand". sedaily.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Julie 2017. Besoek op 30 Julie 2017.
5. ↑ "Black Eagles aerobatic display team". bainesplanes.co.uk. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Junie 2013. Besoek op 16 Junie 2013.
6. ↑ "Republic of Korea orders 57 F404 Engine Kits for T-50 Trainers". GE Aviation. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Desember 2013. Besoek op 16 Junie 2013.