Lef Landau

Lef Landau
Lef Landau in 1962
Geboortenaam	Lef Davidovich Landau
Gebore	22 Januarie 1908 Bakoe, Russiese Ryk
Oorlede	1 April 1968 (op 60) Moskou, Sowjetunie
Nasionaliteit	Sowjet
Vakgebied	Teoretiese fisika
Instelling(s)	Charkif Instituut vir Fisika en Tegnologie Instituut vir Fisiese Probleme, Moskou
Alma mater	Bakoe-staatsuniversiteit Leningradstaats-universiteit (Diploma, 1927) Leningrad Fisies-Tegniese Instituut]] (D.Sc., 1934)
Doktorale promotor(s)	Niels Bohr
Doktorale student(e)	Alexei Alexeyevich Abrikosov Aleksandr Ilyich Akhiezer Igor Ekhielevich Dzyaloshinskii Lev Gor'kov Isaak Markovich Khalatnikov Lef Pitaevskii
Bekend vir	Nobelprys vir Fisika

Lef Davidovich Landau (Russies: Лев Дави́дович Ланда́у; 22 Januarie 1908 – 1 April 1968) was 'n Sowjet-fisikus wat fundamentele bydraes tot baie areas van teoretiese fisika gemaak het.^[1][2][3] Hy is beskou as een van die laaste wetenskaplikes wat universeel goed vertroud was en belangrike bydraes tot alle vertakkings van fisika gemaak het.^[4] Hy word gekrediteer met die lê van die grondslae van die twintigste-eeuse gekondenseerde materie-fisika,^[5] en word ook beskou as waarskynlik die grootste Sowjet-teoretiese fisikus van die twintigste eeu.^[6]

Sy prestasies sluit in die onafhanklike mede-ontdekking van die digtheidsmatriksmetode^[7][8] in kwantummeganika (naas John von Neumann), die kwantummeganiese teorie van diamagnetisme, die teorie van supervloeibaarheid, die teorie van tweede-orde fase-oorgange, uitvinding van orde parameter tegniek,^[9] die Ginzburg-Landau teorie van supergeleiding, die teorie van Fermi vloeistowwe, die verduideliking van Landau-demping in plasmafisika, die Landau-pool in kwantumelektrodinamika, die tweekomponentteorie van neutrino's, en Landau se vergelykings vir S-matriks-singulariteite.^[10] Hy het die 1962 Nobelprys vir Fisika ontvang vir sy ontwikkeling van 'n wiskundige teorie van superfluiditeit wat verantwoordelik is vir die eienskappe van vloeibare helium II by 'n temperatuur onder 2,17 K (−270,98 °C).^[11]

1. ↑ McCauley, Martin (1997). Who's Who in Russia Since 1900. Routledge. p. 128. Landau, Lef Davydovich (1908-68), 'n briljante Sowjet-teoretiese fisikus, wat in 'n Joodse familie in Bakoe gebore is en in 1927 aan die Leningrad Staatsuniversiteit gegradueer het.
2. ↑ Zubok, Vladislav (2012). "Soviet Intellectuals after Stalin's Death and Their Visions of the Cold War's End". In Bozo, Frédéric; Rey, Marie-Pierre; Rother, Bernd; Ludlow, N. Piers (reds.). Visions of the End of the Cold War in Europe, 1945-1990. Berghahn Books. p. 78.
3. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named ScientificAmerican1997
4. ↑ Smilga, Andrei V. (2017). Digestible Quantum Field Theory (in Engels). Cham: Springer. p. 250. ISBN 978-3-319-59922-9.
5. ↑ Gorelik, Gennady (1997). "The Top-Secret Life of Lev Landau". Scientific American. 277 (2): 72–77. Bibcode:1997SciAm.277b..72G. doi:10.1038/scientificamerican0897-72. ISSN 0036-8733. JSTOR 24995874.
6. ↑ Ryndina, Ella (1 Februarie 2004). "Family Lines Sketched in the Portrait of Lev Landau". Physics Today (in Engels). 57 (2): 53–59. Bibcode:2004PhT....57b..53R. doi:10.1063/1.1688070. ISSN 0031-9228.
7. ↑ Lev Landau (1927). "Das Dämpfungsproblem in der Wellenmechanik (The Damping Problem in Wave Mechanics)". Zeitschrift für Physik. 45 (5–6): 430–441. Bibcode:1927ZPhy...45..430L. doi:10.1007/bf01343064. S2CID 125732617. English translation reprinted in: D. Ter Haar, red. (1965). Collected papers of L.D. Landau. Oxford: Pergamon Press.
8. ↑ Schlüter, Michael; Lu Jeu Sham (1982). "Density functional theory". Physics Today. 35 (2): 36. Bibcode:1982PhT....35b..36S. doi:10.1063/1.2914933. S2CID 126232754. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2013.
9. ↑ Fisher, Michael E. (1 April 1998). "Renormalization group theory: Its basis and formulation in statistical physics". Reviews of Modern Physics. 70 (2): 653–681. Bibcode:1998RvMP...70..653F. doi:10.1103/RevModPhys.70.653.
10. ↑ Shifman, M., red. (2013). Under the Spell of Landau: When Theoretical Physics was Shaping Destinies. World Scientific. doi:10.1142/8641. ISBN 978-981-4436-56-4.
11. ↑ Kapitza, P. L.; Lifshitz, E. M. (1969). "Lev Davydovitch Landau 1908–1968". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 15: 140–158. doi:10.1098/rsbm.1969.0007.