Nomina sacra

Twee nomina sacra is uitgelig, ΙΥ en ΘΥ, wat respektiewelik van Jesus en van God (aangesien dit genitiewe is) verteenwoordig, in die passasie uit Johannes 1 in die Codex Vaticanus (B), 4de eeu

Nomina sacra (enkelvoud: nomen sacrum) beteken "heilige naam" in Latyn.

Die uitdrukking word gebruik om die groep van name van God of aanverwante begrippe aan te dui wat by die skryf van manuskripte gewoonlik deur sametrekking afgekort word.

In sy boek Manuscripts of the Greek Bible gee Bruce Metzger[1] 15 dergelike begrippe uit die Griekse papirusse: God, Heer, Jesus, Christus, Seun, Heilige Gees, Dawid, kruis, moeder, vader, Israel, Verlosser, mens, Jerusalem en Hemel. Die nomen sacrum vir moeder is nie tot voor die 4de eeu in gebruik geneem nie,[2] maar alle andere nomina sacra kan teruggevind word in manuskripte van die 1ste tot die 3de eeu. Die sametrekking van afkortings word aangedui met 'n lyntjie bo die woord.

  1. Bruce M. Metzger. Manuscripts of the Greek Bible (1981).
  2. Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts - Philip Comfort and David Barett (1999) pp.34-35

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne