Proteus (maan)

Proteus   

’n Foto deur Voyager 2 (1989).
Ontdekking
Ontdek deur	Voyager 2 Stephen P. Synnott
Datum	16 Junie 1989
Wentelbaaneienskappe[1]
Epog 18 Augustus 1989
Periapside	117 584±10 km
Apoapside	117 709±10 km
Halwe lengteas	117 647±1 km (4,75 RN)
Wentelperiode	1,12231477±0,00000002 d
Gem. omwentelingspoed	7,623 km/s
Baanhelling	0,524 °
Satelliet van	Neptunus
Fisiese eienskappe
Afmetings	424 × 390 × 396 km[2]
Gem. radius	210±7 km[3]
Volume	3,4±0,4×107 km³[2]
Massa	4,4×1019 kg
Gem. digtheid	≈ 1,3 g/cm³ (geraam)[3]
Oppervlak- aantrekkingskrag	0,044 m/s2
Ontsnapping- snelheid	0,044 km/s
Rotasieperiode	Sinkronies[2]
Ashelling	Nul[2]
Temperatuur	≈ 51 K (gemiddeld, geraam)
Skynmagnitude	19,7[3]

Proteus (Grieks: Πρωτεύς), ook bekend as Neptunus VIII, is die tweede grootste maan van Neptunus en die planeet se grootste binnemaan. Dit is in 1989 deur Voyager 2 ontdek en genoem na Proteus, die vormveranderende seegod in die Griekse mitologie.

Al is dit ’n hoofsaaklik ysige liggaam met ’n deursnee van meer as 400 km, wyk Proteus se vorm aansienlik af van ’n ellipsoïed. Dit is eerder ’n onreëlmatige, veelvlakkige liggaam met verskeie effense uithollings en ’n reliëf van tot 20 km hoog. Sy oppervlak is donker, met ’n neutrale kleur en vol kraters. Sy grootste krater is Pharos, met ’n deursnee van meer as 230 km. Daar is ook ’n aantal kranse, groewe en valleie wat met groot kraters verband hou.

Proteus het moontlik nie saam met Neptunus ontstaan nie. Dit kon later gevorm het uit rommel nadat die planeet se grootste maan, Triton, aangetrek is.

1. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Jacobson2004
2. ↑ ^{2,0 2,1 2,2 2,3} Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Stooke1994
3. ↑ ^{3,0 3,1 3,2} Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named jplssd