Soutwater-krokodil

Soutwater-krokodil Tydperk: Plioseen–Onlangse, 5.3–0 m. jaar gelede[1] PreЄ Є O S D C P T J K Pg N
Mannetjie
Wyfie
Bewaringstatus
Veilig  (IUCN 3.1)[2]
Wetenskaplike klassifikasie
Domein:	Eukaryota
Koninkryk:	Animalia
Filum:	Chordata
Klas:	Reptilia
Orde:	Crocodilia
Familie:	Crocodylidae
Genus:	Crocodylus
Spesie:	C. porosus
Binomiale naam
Crocodylus porosus Schneider, 1801
Verspreiding van die soutwater-krokodil in swart

Die soutwater-krokodil (Crocodylus porosus) is 'n krokodil wat inheems is aan soutwaterhabitats, brak vleilande en varswaterriviere vanaf Indië se ooskus oor Suidoos-Asië en die Sundaic-streek tot in Noord-Australië en Mikronesië. Dit is sedert 1996 as die minste kommer op die IUBN-rooilys gelys. Dit is tot in die 1970's vir sy vel gejag en word deur onwettige doodmaak en habitatverlies bedreig. Dit word as gevaarlik vir mense beskou.^[3]

Die soutwater-krokodil is die grootste lewende reptiel.^[4] Mannetjies kan tot 'n gewig van 1 000–1 500 kg (2 200–3 300 lb) en 'n lengte van 6 m (20 voet) groei, wat selde 6,3 m (21 voet) oorskry.^[5][6] Wyfies is baie kleiner en oorskry selde 3 m (9,8 voet).^[7][8] Dit word ook die riviermond krokodil, Indo-Stille Oseaan krokodil, mariene krokodil, see krokodil, en, informeel, die sout genoem.^[9] 'n Groot en opportunistiese hiperkarnivore top-roofdier, hulle lê die meeste van hul prooi in 'n hinderlaag en verdrink of sluk dit dan heel in. Hulle sal byna enige dier prooi wat hul gebied binnekom, insluitend ander roofdiere soos haaie, variëteite varswater- en soutwatervisse insluitend pelagiese spesies, ongewerwelde diere soos skaaldiere, verskeie amfibieë, ander reptiele, voëls en soogdiere.^[10][11]

1. ↑ Rio, Jonathan P.; Mannion, Philip D. (6 September 2021). "Phylogenetic analysis of a new morphological dataset elucidates the evolutionary history of Crocodylia and resolves the long-standing gharial problem". PeerJ. 9: e12094. doi:10.7717/peerj.12094. PMC 8428266. PMID 34567843.
2. ↑ Webb, G.J.W.; Manolis, C.; Brien, M.L.; Balaguera-Reina, S.A. & Isberg, S. (2021). "Crocodylus porosus". IUCN Red List of Threatened Species. 2021: e.T5668A3047556. doi:10.2305/IUCN.UK.2021-2.RLTS.T5668A3047556.en. Besoek op 20 November 2021.
3. ↑ Webb, G. J. W.; Manolis, C.; Brien, M. L. (2010). "Saltwater Crocodile Crocodylus porosus" (PDF). In Manolis, S. C.; Stevenson, C. (reds.). Crocodiles: Status Survey and Conservation Action Plan (3rd uitg.). Darwin: IUCN Crocodile Specialist Group. pp. 99–113.
4. ↑ Read, M. A.; Grigg, G. C.; Irwin, S. R.; Shanahan, D.; Franklin, C. E. (2007). "Satellite tracking reveals long distance coastal travel and homing by translocated Estuarine Crocodiles, Crocodylus porosus". PLOS ONE. 2 (9): e949. Bibcode:2007PLoSO...2..949R. doi:10.1371/journal.pone.0000949. PMC 1978533. PMID 17895990.
5. ↑ Fukuda, Y.; Saalfeld, W. K.; Lindner, G. & Nichols, T. (2013). "Estimation of total length from head length of Saltwater Crocodiles (Crocodylus porosus) in the Northern Territory, Australia". Journal of Herpetology. 47 (1): 34–40. doi:10.1670/11-094. S2CID 83912762.
6. ↑ Rice, S. (2020). Encyclopedia of Biodiversity (Revised uitg.). New York: Infobase Publishing. p. 230. ISBN 9781438195926.
7. ↑ Whitaker, R.; Whitaker, N. (2008). "Who's got the biggest?" (PDF). Crocodile Specialist Group Newsletter. 27 (4): 26–30.
8. ↑ Britton, A. R. C.; Whitaker, R.; Whitaker, N. (2012). "Here be a Dragon: Exceptional size in Saltwater Crocodile (Crocodylus porosus) from the Philippines". Herpetological Review. 43 (4): 541–546.
9. ↑ Allen, G. R. (1974). "The marine crocodile, Crocodylus porosus, from Ponape, Eastern Caroline Islands, with notes on food habits of crocodiles from the Palau Archipelago". Copeia. 1974 (2): 553. doi:10.2307/1442558. JSTOR 1442558.
10. ↑ Hua, S.; Buffetaut, E. (1997). "Part V: Crocodylia". In Callaway, J. M.; Nicholls, E. L. (reds.). Ancient marine reptiles. Cambridge: Academic Press. pp. 357–374. doi:10.1016/B978-0-12-155210-7.X5000-5. ISBN 978-0-12-155210-7.
11. ↑ Blaber, S. J. M. (2008). "Mangroves and Estuarine Dependence". Tropical estuarine fishes: ecology, exploration and conservation. Oxford: Blackwell Science. pp. 185–201. ISBN 9780470694985.