Die vestigingsgebied of stapelgebied (Russies: Черта оседлости; Tsjertá osédlosti , Jiddisj: דער תּחום-המושבֿ, der tkhum-ha -moyshəv ) was die mees westelike gebied van die Russiese Ryk waar Jode hul permanent kon vestig. Die gebied strek van 'n afbakeningslyn in die ooste na die buitegrens met Oos- en Sentraal-Europa.
Die gebied beslaan slegs 20% van Europese Rusland en stem ooreen met die historiese grense van die Pools-Litouse Statebond. Dit het 'n groot deel van die huidige Litoue, Wit-Rusland, Pole, Moldawië, Oekraïne en dele van Wes-Rusland ingesluit.
Daar was egter 'n aantal stede in die nedersettingsgebied waarop hierdie toegewing nie van toepassing was nie. 'n Klein kategorie Jode mag buite die nedersettingsgebied gewoon het.