Falsifikazioon, au Falsifizierig (vo lat. falsificare „as falsch erkenne“) oder Widerleegig, isch dr Bewiis, ass en Ussaag, Methoode, Theese, Hüpotheese oder Theorii ungültig isch. Ussaage oder Sachverhält, z. B. experimentelli Ergääbniss, wo son e Ungültigkäit chönne bewiise, häisse „Falsifikatoore“.
E Falsifikazioon bestoot us em Bewiis, ass verschiideni Aanaame von ere falsifizierte Theorii oder mit Aanaame, wo unabhängig drvo as woor akzeptiert si, mitenand unveräinbaar (inkonsistänt) si bzw. sich widerspräche.