Sutselvisch

S Sutselvisch (rät. il sutsilvan oder il rumàntsch sutsilvan [sʊtsilˈvan]; dütsch elter Nidwaldisch) isch eis vo de fümf rätoromanische ‚Idiom‘, also e Dialäktgrùppe ùn Schriftsprooch. Es wird traditionell im Bündner Hinterrhydaal, also im Imbode, em Heinzeberg, em Domleschg, em Ferreradaal ùn em Schams gschwätzt. De Name Sutsilvan bzw. d Region Sutselva isch vo sut ‚ùnter‘ ùn selva ‚Wald‘ abglaitet ùn bedütet also ‚ùnterhalb vùm Wald‘. Des beziegt sich ùff de Groosse Wald (ùff Sutselvisch il gòld grànd), bim Flimser Bergstùrz. Im Romanische isch s latiinische Wort selva für de Wald allerdings nümm gläufig, ùn mer sait statt däm im Sutselvische gòld, was e alts Lehnwort ussem Dütsche isch.

S Sutselvisch isch die rätoromanischi Mùndart, wo am weenigschte gschwätzt wird ùn am meischte gföördet isch. Als läbigi Ùmgangssprooch isch e nùmme no am Schamserberg ùn zum Deil im Imbode erhalte, derwyylscht es am Heinzeberg ùn im Domleschg zum grööschte Deil ussgstorbe isch oder nùmme no vo weenige Lüt gschwätzt wird.

Syt de 1940er Joor het s Sutselvisch e eigni normierti Schriftsprooch. Devor isch im sutselvische Biet entweder di surselvischi Schriftsprooch bruucht worde, oder d Lüt hen sowiiso nùmme Dütsch gschriibe. Im Imbode wird au hüt no Surselvisch oder inzwüsche au s Rumantsch Grischun als Schriftsprooch bruucht.