![]() |
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
![]() |
Ista pachina ha menester d'una revisión por un corrector ta amillorar a suya ortografía, a suya gramatica u o suyo vocabulario. |
Cantabro Cántabru | |
---|---|
![]() Muga d'a fonetica d'o montanyés | |
Localización cheografica | |
Estau | {{{estau}}} |
País | {{{país}}} |
Rechión | {{{rechión}}} |
Parlau en | ![]() |
Lugars principals | |
Estatus | |
Atras denominacions | Montanyés |
Charradors | |
Oficial en | {{{oficial}}} |
Reconoixiu en | {{{reconoixiu}}} |
Regulau por | |
Vitalidat | |
Literatura | |
Escritors principals | |
Rasgos dialectals | Transición enta o castellano |
Clasificación lingüistica | |
Indoeuropea | |
ISO 639-1 | {{{iso1}}} |
ISO 639-2 | |
ISO 639-3 | |
SIL |
O cantabro u montanyés (cántabru, en cantabro) ye a parla tradicional d'a metat occidental de Cantabria y d'as zonas d'a Valle de Pas y d'a Valle de Soba en a parte oriental y seguntes a tesi de Francisco García González tamién as parlas d'os concellos asturianos de Peñamellera Alta, Peñamellera Baxa y Ribedeva y valle de Pendueles.[1]. Se clasifica en l'astur-leyonés, en a suya branca oriental (chunto con l'asturiano oriental), y ye en un proceso abanzato de substitución por part d'o castellano. O cantabro u montanyes fa part d'unas parlas de transición enta o castellano.
, A Unesco o incluyó en 2009 en o suyo "libro royo" de luenguas en periglo como "en periglo claro de desaparición".
Con tot y con ixo, tien una presencia semanal en un periodico cántabru o Diario de Cantabria a on en a sección mugu se espublizan articlos en ista modalidat astur-leyonesa
A asoziazión que se dedica a la suya defensa ye conoixida como alcuentro.
Como quedaba amostrau denantes ye una d´as variedaz con mas diglosia en o Estau español y ha sufierto muitos ataques dende as instituzions que no tienen garra voluntad de reconoixer a suya existencia , como a Conseyeria que deció qu´al igual que pasaba en atros puestos d´o Estau, o español que se charra en Cantabria, encara que presente rasgos identificadors propios , dengún no puet afirmar que se trate ni de garra luenga u mesmo dialeuto, sino que forma una fabla cantabra " . Amostrau en o borrador d´o informe , que se troba en os vinclos externos d´iste articlo