Prencipau de Catalunya Principat de Catalunya | |||||
Prencipau d'a Corona d'Aragón | |||||
| |||||
| |||||
Prencipau de Catalunya en a Corona d'Aragón | |||||
Capital | Barcelona | ||||
Idioma oficial • Atros idiomas |
Catalán y latín Aragonés, castellano,[1] occitán | ||||
Relichión | Catolica romana | ||||
Gubierno | Monarquía | ||||
Conte • 1164-1196 • 1705-1714 |
Alifonso I Carlos III | ||||
Periodo historico | Edat Meya | ||||
• Fundación | 1164 | ||||
• Decretos de Nueva Planta | 1714 | ||||
Población • 1700 est. |
500.000 hab. | ||||
| |||||
Miembro de: Corona d'Aragón |
O Prencipau de Catalunya (en catalán Principat de Catalunya) estió un estau y ye o nombre historico y tradicional de Catalunya. Ye un termin churidico (en latín principatus) que apareixió en o sieglo XIV ta denominar a lo territorio baixo churisdicción d'as Corz Catalanas,[2] estando lo suyo sobirán (en latín, princeps) o rei d'a Corona d'Aragón, sin estar formalment un reino. Tampoco no yera un condau, ya que lo condau de Barcelona no s'estendillaba por tota Catalunya. Os Usatges fan coincidir o títol de Princeps con o de conte de Barcelona.
A sobén s'ha feito servir o títol nobiliario de prencipe por o hereu d'a corona. En a Corona d'Aragón, o hereu teneba lo títol de duque de Chirona, dimpués cambiau enta prencipe de Chirona. No s'ha de trafucar o Prencipado de Catalunya con un títol nobiliario.
A primera referencia que se fa a lo prencipau de Catalunya se troba en as Corz de Perpinyán, de 1350, presididas por o rei Pero o Ceremonioso. Manimenos pareixe que ya se feba servir de traza informal dinantes. Ramón Muntaner escribe en a suya Cronica la despedida de Chaime o Chusto a lo fillo d'él, que se'n iba ta a conquiesta de Cerdenya: