Superstrato eslau en rumano

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

O superstrato eslau en rumano consiste en a presencia de ciertos elementos propios d'as luengas eslavas en esta luenga neolatina. Os elementos eslaus son sobre tot lexicos, pero tamién se manifiestan en forma de sufixos d'orichen eslau, calcos semanticos a partir de locucions eslavas, palabras con components d'orichen mixto y de l'adaptación de modelos sintacticos eslaus. L'adaptación d'as palabras eslavas en rumano presenta aspectos comparables a l'adaptación d'os elementos chermanicos en aragonés y luengas neolatinas d'a redolada.

Os elementos eslaus se remontan a diferents etapas d'a historia d'os vlacos, dende tiempos alto-medievals d'expansión d'os pueblos eslaus dica periodos recients d'influencia de l'Imperio Ruso y dimpués a URSS en Rumanía y especialment en Besarabia, dimpués Republica Moldava. Os primers elementos eslaus presents en o rumano son por un regular propios d'a branca eslava d'o bulgaro y o macedonyo.

Destacan os termins relacionaus con l'agricultura y tamién os termins ampraus d'a variant meridional d'o eslau eclesiastico (limba slavonă u slavona bisericească en rumano), que estió la luenga liturchica d'os vlacos en Moldavia, Vlaquia y Transilvania dica fa pocos sieglos, por estar ortodoxos. Una d'as denominacions d'o eslau eclesiastico en bulgaro ye tserkovno-slavianski balgarski-volokhski iazyk (literalment luenga eslava d'iglesia bulgara-vlaca).

A importancia relativa d'o lexico eslau ye obchecto de discrepancia, y dificil d'evaluar, sobretot cuan en o periodo d'entreguerras muitas palabras eslavas han estato substituyidas por equivalents franceses, italianos u latinos, (relatinización).

Palabras eslavas que s'emplegan muito en rumano son: da ("sí", afirmación), bici ("zurriago"), bârlog ("escondrillo", "amagadero" d'un animal gran), castravete ("pepino"), cofă ("pozal de fusta d'abet"), dragoste ("amor"), glas ("voz", "trino"), horn ("chaminera"), iubire ("amor"), pustiu ("desierto", como adchectivo), pustie ("desierto", como sustantivo), ţintă ("blanco a on lanzar", "diana", "obchectivo"), a azvârli ("lanzar", "chitar", "arrullar").^[1]

1. ↑ Maria Boatcă, Silvestru Boatcă, Marcel Crihană Gramatica limbii române explicată şi cu exerciţii Edit-construct 2000.