Viellas pervivients

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

O mito d'as viellas pervivients u tamién dito mito d'as güelas ye una historia que se repite en muitos lugars d'a cheografía aragonesa. As protagonistas d'istas historias siempre son viellas procedents de lugars d'a redolada que han estau as unicas supervivients d'una gran trachedia, por un regular a peste, que ha acotolau a toda a población d'o suyo lugar d'orichen.

As viellas, solencas, marchan a vivir ta un atro lugar, a on que son bien recibidas, donando en agradecimiento as suyas antigas tierras y posesions a la población que las ha aculliu. Iste mito tien a suya radiz en un atro: o mito d'a viella remolona, que representa a l'hibierno que en amortar-se cada anyo concede a os habitants d'os lugars o premio d'a fertilidat d'a tierra. En muitas ocasions ye nomás una viella a protagonista, en atras son dos u tres a supervivients^[1].

Sobre o simbolismo d'ista leyenda escribe Manuel Benito en o Diario del AltoAragón:

1. ↑ (es) Creencias y tradiciones ribagorzanas. Coleccion Territorio. Comarca Ribagorza. José Luís Acín Fanlo. Pachina 223.
2. ↑ (es) Manuel Benito, Diario del AltoAragón, 12 de chunio de 1998.