13 Egeria

13 Egeria
asteroide[1]
Nome provisional	A850 VA[1]
Símbolu astronómicu
Tipu	A850 VA[1]
Descubridor	Annibale de Gasparis[2]
Data de descubrimientu	2 payares 1850[1]
Epónimu	Egeria (es) [3]
Llugar de descubrimientu	Observatorio Astronómico de Capodimonte (es) [2]
Categoría	cinturón d'asteroides[1]
Magnitú absoluta	6,91[4]
Oxetu astronómicu padre	Sol
Apoastru	2,7978808222461 AU[4]
Periastru	2,3575900141913 AU[4]
Argumento del periastru	79,2223827059 °[4]
Diámetru	202,636 km [1]
Densidá	3,46 g/cm³
Clase espectral	asteroide de tipu G[1] y asteroide de tipu C[2]
Albedu	0,083 y 0,049[1]
Carauterístiques orbitales
Periodu de rotación	7,045 h[1]
Periodu orbital	1511,6663130609 d[4]
Semiexe mayor (a)	2,5777354182187 AU[4]
Periheliu (q)	2,3575900141913 AU[4]
Afeliu (Q)	2,7978808222461 AU[4]
Enclín (i)	16,531870411624 °[4]
Escentricidá orbital (e)	0,085402637707302[4]
Socesión
12 Victoria 13 Egeria 14 Irene

13 Egeria ye un asteroide grande del cinturón d'asteroides, númberu 13 de la serie.

Foi descubiertu dende Nápoles el 2 de payares de 1850 pol astrónomu italianu Annibale de Gasparis.

Foi nomáu asina n'honor a Egeria, diosa romana de les fontes y los partos, ninfa de la viesca d'Aricie, nel Lazio, y muyer de Numa Pompiliu, sacerdote y segundu rei de Roma.

Egeria ocultó una estrella'l 8 de payares de 1992. Púdose determinar entós que'l so contornu ye bastante circular (217 × 196 km).

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8} «JPL Small-Body Database». Consultáu'l 16 ochobre 2023.
2. ↑ ^{2,0 2,1 2,2} «JPL Small-Body Database». Consultáu'l 23 xineru 2024.
3. ↑ Afirmao en: Dictionary of Minor Planet Names (Sixth Revised and Enlarged Edition). Páxina: 14. Editorial: Springer Science+Business Media. Llingua de la obra o nome: inglés.
4. ↑ ^{4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09} «JPL Small-Body Database». Consultáu'l 3 payares 2024.