Alexis Henri Charles de Clérel, vizconde de Tocqueville /a elɛˈgzi zɑ̃ˈʁi ʃaʁl də kleˈʁɛl də tɔˈkvil/ (29 de xunetu de 1805, París – 16 d'abril de 1859, Cannes), foi un pensador, xurista, políticu ya historiador francés, precursor de la socioloxía clásica y unu de los más importantes ideólogos del lliberalismu; bisnietu del tamién políticu y ministru de Lluis XVI, Guillaume-Chrétien de Lamoignon de Malesherbes. Tocqueville ye meyor conocíu pola so obra "La democracia n'América" que tuvo dos volúmenes (1835 el primeru, 1840 el segundu) y tamién por "L'Antiguu Réxime y la Revolución" publicáu en 1856.
Tuvo activu na política francesa, siendo la primera mientres la Monarquía de Xunetu (1830-1848) y depués nel periodu conocíu como la Segunda República Francesa ente 1849 y 1851 qu'asocedió dempués de la Revolución francesa de 1848. Tiempu dempués empezaría a trabayar na so obra "L'Antiguu Réxime y la Revolución". Argumentó sobre la importancia de la Revolución Francesa, que yera pa siguir el procesu de modernización y centralización del estáu francés qu'empezara baxu Lluis XVI de Francia. Yera un lliberal clásicu qu'abogaba pol gobiernu parllamentariu y yera escépticu tocantes a los estremos de la democracia. Morrió en 1859, productu d'una tuberculosis que lo laude aquexando va tiempu tras.