Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Tipos | abyad, sistema d'escritura natural, alfabetu de caxa única y alfabetu |
---|---|
Llingües | samaritano (es) y samaritano (es) |
Dates | 600 edC |
Basáu en | alfabetu paleohebréu |
Eponimu | Samaria (es) |
ISO 15924 | Samr (123) |
Direición del testu | de derecha a izquierda y de arriba a abajo (es) |
Estaya Unicode | U+0800-083F[1] |
L'alfabetu samaritanu ye una escritura consonántico emplegada polos samaritanos nos sos testos relixosos (como'l pentateucu samaritanu, escritu nel so dialeutu hebréu) o, bien, pa citar partes de la Torá (como nes sos mezuzot), según pa comentarios y traducciones n'araméu y de xemes en cuando n'árabe.
El samaritanu provién direutamente del alfabetu paleo-hebréu, que ye una versión modificada del alfabetu feniciu na qu'estenses porciones de la Biblia hebrea orixinalmente fueron escrites. Esta escritura foi usada polos antiguos israelites, tantu xudíos como samaritanos. Ente que la archiconocida letra molde del llamáu alfabetu hebréu, tradicionalmente usada polos xudíos modernos, nun ye más qu'una versión estilizada del alfabetu araméu[2] qu'ellos adoptaron de los perses, quien de la mesma lo adoptaron de los arameos. Tres la cayida del Imperiu Persa, los xudíos usaron tanto unu como otru antes de decantase definitivamente pola forma aramea; sicasí, mientres dalgún tiempu, siguieren emplegando'l paleo-hebréu (proto-samaritanu) namái pa escribir el Tetragrámaton; costume que, de la mesma, más tarde abandonaríen.