Carlos el Temerariu | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | Dijon[1], 10 de payares de 1433[2] | ||
Nacionalidá | Reinu de Francia | ||
Muerte | Nancy[3], 5 de xineru de 1477[2] (43 años) | ||
Sepultura | ilesia de La Nuesa Señora | ||
Causa de la muerte | muertu en combate | ||
Familia | |||
Padre | Felipe III de Borgoña | ||
Madre | Isabel de Portugal | ||
Casáu con |
Catalina de Francia (es) (1440 (Gregorianu) – )[4] Isabel de Borbón (es) (1454 (Gregorianu) – )[4] Margaret of York (1468 (Gregorianu) – )[4] | ||
Fíos/es | |||
Hermanos/es | |||
Familia |
ver
| ||
Pueblu | Dinastía Valois (es) | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | francés | ||
Oficiu | políticu | ||
Participante
| |||
Premios | |||
Carlos I de Valois, llamáu el Coraxosu o el Temerariu (en francés: Charles Le Hardi o Le Téméraire; Dijon, 10 de payares de 1433 - Nancy, 5 de xineru de 1477), foi duque de Borgoña, Brabante, Limburgu y Luxemburgu, ente otros títulos. Pertenecía a una caña menor de los Valois, que gobernó Borgoña ente 1363 y 1482.
El poder del ducáu de Borgoña algamó'l so apoxéu sol so reináu, pero va sumir en virtú de los hábiles golpes políticos del rei de Francia, Lluis XI. La so muerte en 1477 significó'l fin del suañu borgoñón de resucitar l'antigua Lotaringia. El matrimoniu de la so fía María col emperador Maximiliano amestó l'heriedu borgoñón al llinaxe de los Habsburgu na persona del fíu de dambos, Felipe'l Formosu, que contraería matrimoniu cola reina Xuana de Castiella. El fíu de dambos, Carlos, recibiría'l so nome en memoria del so bisagüelu.
El nomatu de "Temerariu" nun-y foi axudicáu hasta plenu romanticismu. Pa los sos coetaneos foi "Carlos el Coraxosu", "el Gran Lleón", "el Guerrero" y "el Tarrecible" pa los sos detractores.