Funambulismo ye l'arte de caminar a lo llargo d'un delgáu alambre, cuerda o similar mínima superficie de sofitu, practicáu dende l'antigüedá clásica polos funámbulos (del llatín «funambulus», de «funis» -cuerda-, y «ambulare» -andar-).[1] Ye conocíu tamién como volatinero y "alambrista".[2]
↑Diccionariu Enciclopédicu Embrivíu Espasa-Calpe, tomu IV. Madrid, 1957.
↑Gómez García, Manuel (1997). Diccionariu del teatru. Madrid, Ediciones Akal, páx. 333. ISBN 8446008270.