Back Ieldra Fuþark ANG فوثارك قديمة Arabic Germánský futhark prostý Czech Elder Futhark English Futhark antiguo Spanish Futhark zaharra Basque فوثارک قدیمی Persian Vieux futhark French 𐍆𐌰𐌹𐍂𐌽𐌹𐌶𐍉 𐍆𐌿𐌸𐌰𐍂𐌺 GOT Idősebb futhark Hungarian
 | |
| Tipos | alfabetu, sistema d'escritura natural y alfabetu de caxa única |
|---|---|
| Llingües | protonórdicu, idioma protoxermánicu, Góticu, Alemánicu y Altu alemán antiguu |
| Dates | sieglu II |
| Basáu en |
Itálico aperra (es)  |
| Direición del testu |
d'izquierda a derecha y bustrofedon (es) |
| Formáu por |
Fehu (es) , Ur (es) , Thurs (es) , Óss (es) , Reith (es) , Kaun (es) , Gyfu (es) , ᚹ (es) , Hagall (es) , Naudr (es) , Íss (es) , Jeran (es) , Ēoh (es) , Peorth (es) , Algiz (es) , Sowilo (es) , Tyr (es) , Berkana (es) , Ehwaz (es) , Madhr (es) , Logr (es) , Ing (es) , Daeg (es) y Odal (es) |
| Mapa de distribución | |
 | |
 | |
El Futhark antiguu ye la forma más antigua del alfabetu rúnicu, usáu pa escribir en protonórdicu poles tribus xermániques tantu nos dialectos escandinavos como nos dialectos xermánicos del periodu de migraciones xermániques ente los sieglos II y VIII, permaneciendo inscritu n'oxetos como xoyes, amuletos, ferramientes, armes y piedres rúniques.
N'Escandinavia, esta forma d'escritura evolucionó simplificándose al futhark nuevu nel sieglu XIII, ente que los anglosaxones y los frisones estendieron el futhark que terminó convirtiéndose nel futhorc al desenvolvese'l anglosaxón.
A diferencia del Futhark nuevu que permaneció n'usu hasta los tiempos modernos, el futhark antiguu foi escaecíu perdiéndose la capacidá de lleer les sos inscripciones, y nun foi hasta 1865 cuando'l llingüista noruegu Sophus Bugge consiguió descifralu.[1]
- ↑ The article Forskning om runor och runstenar, de Mats Vänehem na web del muséu del condáu d'Estocolmu.