Puquina, Pukina | |
---|---|
Faláu en | Tahuantinsuyo Virreinatu de Perú |
Rexón | Alrededores del llagu Titicaca, América del Sur. |
Falantes | estinguida, sieglu XVIII |
Familia | Llingua aisllada |
Estatus oficial | |
Oficial en | Nengún país |
Reguláu por | Nun ta reguláu |
Códigos | |
ISO 639-1 | nengún |
ISO 639-2 | {{{iso2}}}
|
ISO 639-3 |
El puquina o pukina ye una llingua prehispánica yá estinguida orixinaria de los pukina y pukara del continente suramericanu, que'l so vocabulariu foi darréu ulilizado por mestrones tradicionales, callaguayas o yatiris, nel llinguaxe del mesmu nome que ye una combinación o llingua franca proveniente del quechua y puquina).[1] Dellos autores conxeturaron que yera la llingua críptica de la nobleza Inca de Perú, mientres el "runa simi" o quechua, yera la llingua del pueblu.
Nel Perú foi la llingua de los puquina qu'habitaben la provincia de Puquina nel departamentu de Moquegua, los pukara qu'habitaben nel departamentu de Puno. La estensión de la llingua s'habría dada escontra los departamentos d'Arequipa, Tacna, parte de Cusco, y entá pueden atopase restos d'esti idioma nos topónimos de toa esta rexón.
Dende la promulgación de la Constitución Política el 7 de febreru de 2009 el puquina ye una de les 36 llingües indíxenes oficiales de Bolivia.[2]