Euskara y euskara | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Faláu en | |||||||||||
Faláu en | España y Francia | ||||||||||
Númberu de falantes | |||||||||||
| |||||||||||
Datos | |||||||||||
Familia | Basque languages (en) y llingües del sur d'Europa | ||||||||||
Estáu de vulnerabilidá | 2 vulnerable | ||||||||||
Sistema d'escritura | alfabetu vascu y alfabetu llatín | ||||||||||
Reguláu por | Euskaltzaindia | ||||||||||
Códigos | |||||||||||
ISO 639-1 | eu | ||||||||||
ISO 639-2 | eus y baq | ||||||||||
ISO 639-3 | eus | ||||||||||
El vascu[1], vascuenciu[2] o eusquera[3] (na propia llingua, euskara), ye un idioma aislláu, faláu anguaño nel norte d'España (País Vascu español y Navarra) y nel suroeste francés (País Vascu francés)[4] nel departamentu de Pirineos Atlánticos (Aquitania), magar qu'enantes l'ámbitu llingüísticu algamaba Aquitania, La Rioxa y los Pirineos Centrales. L'eusquera ye la única llingua non romance que tovía sobrevive nesa fastera. Tuvo munchu influxu na evolución del sistema vocálicu del castellanu, asina como na perda de la f- anicial llatina. Dende finales de la década de los 50 y entamos de los 60 del sieglu XX, el vascu entama a normalizase.
D'orixe desconocíu, nun pertenez a la rama indoeuropea, y les teoríes por emparentala col íberu o la familia caucásica nun alcontraron consensu na comunidá llingüística. Poro, ye l'únicu idioma européu aislláu.