Kim Dae-jung (hangul: 김대중, hanja: 金大中, RR: Gim Daejung, MR: Kim Taechung)? (6 de xineru de 1924, Hauido (es) – 18 d'agostu de 2009, Severance Hospital (en) ) foi un políticu y activista democráticu surcoreanu que desempeñó'l cargu de presidente de Corea del Sur dende 1998 hasta 2003. Foi'l primer presidente católicu de Corea del Sur.
Graduóse na Escuela Cimera de Comerciu de Mokpo y mientres unos años xestionó una empresa de tresporte naval, que-y foi arrampuñada nel intre de la Guerra de Corea. Cuando'l conflictu terminó, dexó l'actividá empresarial pa empecipiar la so carrera política. Afiliáu al Partíu Democráticu dende 1956 y venceyáu históricamente al sociolliberalismu, llogró un escañu na Asamblea Nacional en 1960. Dempués del golpe d'Estáu militar de 1961, Dae-jung convertir n'unu de los más destacaos opositores al réxime de Park Chung-hee. En 1971, al frente del Nuevu Partíu Democráticu, presentar por primer vegada a les eleiciones presidenciales y quedó segundu col 45% de los votos.[5]
Kim Dae-jung pasó a ser escorríu políticamente dempués de la Restauración d'Ochobre de 1972, pola que'l xeneral Chung-hee consolidó'l so poder al traviés d'una constitución autoritaria. N'agostu de 1973 foi secuestráu por dos axentes del KCIA en Tokiu (Xapón) y repatriáu a encomalo a Corea del Sur. En 1976 foi condergáu a cinco años de cárcel por roblar un documentu contra'l gobiernu, y nun foi indulltado hasta 1979. Col ascensu al poder del xeneral Chun Doo-hwan en 1980, Dae-jung volvió ser arrestáu so l'acusación de promover el llevantamientu de Gwangju y un tribunal militar condergólu a muerte.[6] Sicasí, la comunidá internacional consiguió que se suspendiera la execución.[6] En siendo lliberáu en 1982 por motivos de salú, se exilió nos Estaos Xuníos y nun tornó al so país hasta 1985. En tou esi tiempu trabayó pol reestablecimientu de los derechos civiles y políticos na República de Corea, según eleiciones presidenciales por sufraxu universal.[5]
Dempués de ser ganáu nes eleiciones presidenciales de 1987 y 1992, Kim Dae-jung foi'l candidatu más votáu nos comicios de 1997. Namás asumir el poder, tuvo qu'encarar la crisis financiera asiática ya impulsó una reforma del modelu económicu nacional, con midíes como la reconversión de los grandes conglomeraos (chaebol). A nivel internacional ye más conocíu por ser responsable de la «política del Sol», empuesta a distendir les rellaciones con Corea del Norte pa rebaxar la tensión de la zona, col oxetivu al llargu plazu d'establecer la democracia nel norte y llograr la reunificación coreana.[5]
En 2000 foi condecoráu col Premiu Nobel de la Paz «pol so trabayu en pro de la democracia y los derechos humanos, y particularmente pola paz y reconciliación con Corea del Norte».[7].