Coordenaes: 1h 39m 1.201s, -17° 57′ 2.66″
Luyten 726-8 (L 726-8 / Gliese 65) ye'l séptimu sistema estelar más cercanu al Sistema Solar, tando asitiáu a 8,73 años lluz de distancia.[8] Les estrelles más cercanes a esti sistema son τ Ceti y YZ Ceti, respeutivamente a 3,2 y 3,6 años lluz de distancia. Visualmente alcuéntrase na constelación de Cetus, al nordeste de Deneb Kaitos (β Ceti), nun siendo visible a simple vista.[9] Afayóse en 1949 por Willem Jacob Luyten cuando taba arrexuntando datos pa un catálogu de les estrelles con mayor movimientu propiu; reparó'l so movimientu propiu especialmente alto de 3,37 segundos d'arcu per añu, denominando al sistema Luyten 726-8.[10] Les estrelles que la formen son dos nanes coloraes; una d'elles, Luyten 726-8 B —conocida como UV Ceti—, ye un exemplu típicu d'estrella acandilante.
Luyten 726-8 B (GJ 65 B / LHS 10)[11] tien tipu espectral M6V y la so masa ye un 10% de la masa solar. En condiciones normales la so lluminosidá ye inferior a cuatro cenmilésimes de la lluminosidá solar, pero puede multiplicar el so rellumu por cinco en menos d'un minutu para dempués tornar al so rellumu normal nunos dos o tres minutos. En 1952 el so rellumu aumentó 75 vegaes en cuestión de 20 segundos. Anque Luyten 726-8 B nun foi la primer estrella acandilante n'afayase, ye un exemplu notable d'esta clase de variables, y de fechu esti tipu d'estrelles tamién son llamaes estrelles UV Ceti.
La otra componente, Luyten 726-8 A (GJ 65 A / LHS 9) —tamién llamada BL Ceti—,[12] ye coles mesmes una estrella acandilante, pero non de calter tan acusáu como la so compañera. De tipu espectral M5.5Ve, la so masa y diámetru son práuticamente iguales a los de Luyten 726-8 B, con una lluminosidá inferior a 6 cenmilésimes de la del Sol. Dambes estrelles mover nuna órbita elíptica a una alloña permediu de 5,5 UA; ente que nel periastru la separación ye de 2,1 UA, nel apoastru —máxima separación— ésta llega a les 8,8 UA. La duración del periodu orbital ye de 26,5 años.[9] La edá envalorada d'esti sistema ye de 600 millones d'años.[13]
Anque se postuló la posible esistencia de dos planetes mayores que Xúpiter alredor de Luyten 726-8 A —el primeru con una masa un 10% mayor que la de Xúpiter y el segundu con una masa un 40% mayor—, les últimes investigaciones llevaes a cabu col Telescopiu espacial Hubble nun atoparon evidencies de la presencia d'oxetos del tamañu d'un planeta xigante o d'una nana marrón.[9]