Back قصر مدريد الملكي Arabic قصر مدريد الملكى ARZ Кралски дворец в Мадрид Bulgarian Palau Reial de Madrid Catalan Královský palác v Madridu Czech Palacio Real (Madrid) Danish Palacio Real (Madrid) German Βασιλικό Ανάκτορο της Μαδρίτης Greek Royal Palace of Madrid English Reĝa Palaco de Madrido Esperanto
| Palaciu Real de Madrid | |
|---|---|
| Bien d'Interés Cultural | |
| Palacio Real de Madrid (es) | |
residencia real (es)  , Monumento (es) , atraición turística, palaciu, residencia oficial, muséu y palacio urbano (es) | |
 | |
 | |
.jpg) | |
| Llocalización | |
| País |  España |
| Autonomía |  Comunidá de Madrid |
| Conceyu |  Madrid |
| Coordenaes | 40°25′05″N 3°42′52″W / 40.417955°N 3.714312°O |
  Palaciu Real de Madrid Palaciu Real de Madrid (España) | |
| Historia y usu | |
| Inicio de manufactura o construcción (es) | 1735 |
| Dueñu | Patrimoniu Nacional |
| Comisariu | Felipe V d'España |
| Usu | residencia oficial |
| Arquiteutura | |
| Arquiteutu/a |
Filippo Juvarra Francesco Sabatini Juan Bautista Sachetti (es) |
| Estilu | arquiteutura barroca |
| Superficie | 135 000 m² |
| Patrimoniu | |
| BIC | RI-51-0001061[1] |
| Instalaciones | |
| Formáu por |
Escalera principal del Palacio Real de Madrid (es) , Salón de Alabarderos del Palacio Real de Madrid (es) , Salón de Columnas del Palacio Real de Madrid (es) , Saleta de Porcelana del Palacio Real de Madrid (es) , Salón del Trono del Palacio Real de Madrid (es) y Capilla Real de Madrid (es) |
| Web oficial | |
 | |
El Palaciu Real de Madrid ye la residencia oficial del rei d'España; sicasí, los actuales reis nun habiten nél, sinón nel Palaciu de la Zarzuela, polo que ye utilizáu pa ceremonies d'Estáu y actos solemnes.[2] Con una estensión de 135 000 m² y 3418 habitaciones (en superficie, casi'l doble que'l Palaciu de Buckingham o'l Palaciu de Versalles), ye'l palaciu real más grande d'Europa Occidental,[3] y unu de los más grandes del mundu. Alluga un pervalible patrimoniu históricu-artísticu, destacando'l conxuntu de preseos musicales conocíu como los Stradivarius Palatinos, y coleiciones bien relevantes d'otres disciplines como pintura, escultura y tapicería. Les sales d'Estáu y les coleiciones artístiques tán abiertes a les visites siempres que nun haya actos oficiales.[4]
Ye conocíu tamién como Palaciu d'Oriente, a pesar de tar asitiáu na parte más occidental de Madrid, por cuenta del so allugamientu na Plaza d'Oriente, llamada asina al tar asitiada al este del palaciu. A exa col palaciu, y engarráu, atopar al otru estremu de la plaza'l Teatru Real.[5]
El palaciu foi construyíu por orde del rei Felipe V, sobre'l dexáu pol Real Alcázar, destruyíu casi del tou por una quema en 1734. Tanto los cimentos del antiguu alcázar como dalguna de les sos estructures fueron utilizaes pa la construcción del nuevu palaciu. L'episodiu de la quema sirvió pa xustificar la sustitución del vieyu edificiu por un palaciu acorde al gustu de la dómina. La so construcción empezó en 1738, según traces del arquiteutu Filippo Juvara, quien proponía un palaciu mayor pero nun allugamientu distintu. Al morrer Juvara, encamentóse'l proyeutu al so discípulu Juan Bautista Sachetti, a quien s'esixó afaer los planos de Juvara al solar del antiguu Alcázar. Otros distinguíos arquiteutos españoles como Ventura Rodríguez participaron y formáronse na cantera del nuevu palaciu, a él debe la configuración de la Real Capiya.[6] Francesco Sabatini encargar de la conclusión del edificiu, lo mesmo que de obres secundaries de reforma, ampliación y decoración. Carlos III foi'l primer monarca qu'habitó de forma continua'l palaciu.[7]
L'últimu monarca que vivió en palaciu foi Alfonsu XIII, anque Manuel Azaña, presidente de la Segunda República, tamién habitó nel mesmu, ocupando les habitaciones qu'enantes ocupara la reina María Cristina y siendo, poro, el postreru xefe d'Estáu que lu fixo. Mientres esi periodu foi conocíu como Palaciu Nacional. Inda hai una sala, al llau de la Real Capiya, que se conoz pol nome de «despachu de Azaña».[8]
L'interior del palaciu destaca pola so riqueza artística, tantu no que se refier al usu de toa clase de materiales nobles na so construcción como a la decoración de los sos salones con obres d'arte de too tipu, como pintures d'artistes de la importancia de Caravaggio, Velázquez, Francisco de Goya y frescos de Corrado Giaquinto, Giovanni Battista Tiepolo o Anton Raphael Mengs.[8] Otres coleiciones destacables que se caltienen nel edificiu son les de l'Armería Real, porzolana, relóería, moblame y platería.[9]
Anguaño Patrimoniu Nacional, organismu autónomu dependiente del Ministeriu de la Presidencia, xestiona los bienes de titularidá pública puestos al serviciu de la Corona, ente ellos el Palaciu Real.[10]
En 2016, el Palaciu Real recibió más de 1,4 millón de visitantes, siendo'l séptimu monumentu más visitáu d'España.[11]
_21.jpg)
- ↑ «base de datos de monumentos de Wiki Loves Monuments» (13 payares 2017).
- ↑ Patrimoniu Nacional, «Palaciu Real de Madrid Archiváu 2013-01-12 en Wayback Machine». Consultáu'l 9 de xineru de 2011.
- ↑ Torres, Victoria; Percancies (12 d'avientu de 2007). El Palaciu Real celebra'l so primer cambéu de guardia selmanal. El País. https://elpais.com/elpais/2007/12/12/actualidad/1197451017_850215.html.
- ↑ Chueca, páx. 10.
- ↑ Chueca, páx. 15.
- ↑ Chueca, páx. 16.
- ↑ Chueca, páx. 17.
- ↑ 8,0 8,1 Chueca, páx. 18.
- ↑ Chueca, páx. 20.
- ↑ Chueca, páx. 21.
- ↑ Sevilla, Diariu de (en castellanu). La Alhambra capta'l 11% de les visites a los grandes monumentos y museos nacionales. Diariu de Sevilla. http://www.diariodesevilla.es/andalucia/Alhambra-visites-grandes-monumentos-nacionales_0_1131487398.html. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2017.