Pygoscelis adeliae | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Sphenisciformes | |
Familia: | Spheniscidae | |
Xéneru: | Pygoscelis | |
Especie: |
P. adeliae (Hombron & Jacquinot, 1841) | |
Distribución | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Pygoscelis adeliae ye, xunto col pingüín emperador, una de los dos úniques especies de pingüinos que viven nel continente antárticu, puramente. Esta especie ye común a lo llargo de tola mariña antártica ya islles cercanes. En 1830, l'esplorador francés Dumont D'Urville bautizar n'honor a la so esposa, Adélie. La Isla Ross alluga una colonia d'aproximao mediu millón de pingüinos adelaida.
Esti pingüín tien de 60 a 70 cm de llargor y alredor de 4 kg de pesu. La so traza distintiva ye l'aniellu circular blancu qu'arrodia'l güeyu y les plumes na base del picu. Estes llargues plumes despinten la mayor parte del picu coloráu. La cola ye un pocu más llarga que les d'otros pingüinos.[2]
Los pingüinos adelaida axuntar nos llugares de reproducción n'ochobre. Los sos niales consisten nun grupu de piedres apiladas. Los machos llamen a les femes con un ruiu gutural so siguíu d'un fuerte lloru. Una fema xeneralmente pon dos güevos de color pardu o verde. N'avientu, el mes más templáu en L'Antártida (alredor de -2 °C), el padre y la madre alternar pa guarar el güevu; unu va buscar comida y l'otru quedar a guarar el güevu. El padre que ta guarando, obviamente, nun come. En marzu, los adultos tornen al mar xunto cola so cría.