Sophia de Mello Breyner Andresen | |||
---|---|---|---|
2 xunu 1975 - 2 abril 1976 Distritu: Oporto (es) Eleiciones: eleiciones llexislatives de Portugal de 1975 | |||
Vida | |||
Nacimientu | Porto[1], 6 de payares de 1919[2] | ||
Nacionalidá | Portugal [3] | ||
Muerte | Lisboa[4], 2 de xunetu de 2004[2] (84 años) | ||
Sepultura |
Igreja de Santa Engrácia (es) [5] Carnide Cemetery (en) | ||
Familia | |||
Casada con | Francisco Sousa Tavares [6] | ||
Fíos/es | |||
Estudios | |||
Estudios | Universidá de Lisboa | ||
Llingües falaes |
portugués[7] inglés[1] | ||
Oficiu | poeta, traductora, escritora de lliteratura infantil, escritora, política | ||
Premios |
ver
| ||
Xéneru artísticu | poesía | ||
Creencies | |||
Relixón | catolicismu | ||
Partíu políticu | Partíu Socialista | ||
IMDb | nm0210248 | ||
Sophia de Mello Breyner Andresen (6 de payares de 1919, Porto – 2 de xunetu de 2004, Lisboa) foi una de les más importantes poetes portugueses del sieglu XX. Foi la primer muyer portuguesa que recibió'l más importante gallardón lliterariu de la llingua portuguesa, el Premiu Camões, en 1999.
Tien orixe danés pel llau paternu. So güelu, Jan Henrik Andresen, desembarcó un día n'Oporto y nunca más abandonó esta rexón, teniendo mercao'l so fíu João Henrique, en 1895, la Quinta do Campo Alegre, anguaño Xardín Botánicu d'Oporto. Como afirmó nuna entrevista en 1993 [9], esa quinta "foi un territoriu fabulosu con una familia grande y rica sirvida por una servidume abondosa".
Criada na vieya aristocracia portuense, educada nos valores éticos y cristianos, foi dirixente de movimientos universitarios católicos cuando frecuentaba Filoloxia Clásica na Universidá de Lisboa. Convirtióse nuna de les figures más representatives d'una actitú política lliberal, sofitando'l movimientu monárquicu y denunciando'l réxime salazarista y los sos siguidores. Casó en 1946 col periodista, políticu y abogáu Francisco Sousa Tavares y foi madre de cinco fíos: una misionera llaica, una profesora universitaria de lletres, un abogáu y periodista de renome (Miguel Sousa Tavares), un pintor y ceramista y una fía más qu'heredó'l nome de la madre. Los fíos motiváronla a escribir cuentos infantiles.
En 1964 recibió'l Gran Premiu de Poesía de la Sociedá Portuguesa d'Escritores pol so llibru Livro sexto. Depués del 25 d'abril foi electa pa l'Asamblea Constituyente, y en 1975 pal círculu d'Oporto nuna llista del Partíu Socialista de Portugal, mentes que'l so home navegaba rumbu al Partíu Social Demócrata de Portugal.
Distinguióse tamién como escritora de cuentos (Contos Exemplares) y autora de llibros infantiles (A Menina do Mar, O Cavaleiro da Dinamarca, A Floresta, O Rapaz de Bronze, A Fada Oriana, etc.). Foi tamiém traductora de Dante Alighieri y de Shakespeare y miembru de l'Academia de les Ciencies de Lisboa. Arriendes del Premiu Camões, foi tamién distinguida col Premiu Reina Sofía en 2003.
Sophia de Mello Breyner morrió a los 84 años el día 2 de xunetu de 2004 nel Hospital de la Cruz Collorada. Dende 2005, dellos de los sos poemas más vinculaos al mar figuren colocaos nes zones de descansu del Oceanario+u de Lisboa, pa que los visitantes puedan lleelos col mar de fondo. Del mesmu modu, xunto a la Ilesia de San Vicente de Fora, dende la que se divisa la ciudá, una llábana recueye'l so poema Lisboa.