Sturnus vulgaris estornín pintu | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Passeriformes | |
Familia: | Sturnidae | |
Xéneru: | Sturnus | |
Especie: |
S. vulgaris Linnaeus, 1758 | |
Distribución | ||
Nativu: zones de cría braniza Residente zones d'ivernada Introducíu: zones de cría braniza Residente | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. L'estornín pintu[2] (Sturnus vulgaris) ye una especie d'ave paseriforme que pertenez a la familia de los estornidos (Sturnidae). Mide unos 20 cm de llargu y tien un plumaxe de color negru iridiscente, con un rellumu púrpura o verde, chiscáu de blancu, sobremanera nel iviernu. Les pates son acolorataes, y el picu ye negru nel iviernu y mariellu nel branu. A diferencia de los adultos, les aves xuveniles tienen un plumaxe marrón. Ye una ave ruidosa, sobremanera en perchas comuñales y otres situaciones gregaries, y tien un cantar variáu, pero pocu musical. Tien la capacidá d'asonsañar los soníos de la so redolada ya inclusive aprendelos. El so talentu pa la imitación vocal foi notáu n'obres lliteraries como Mabinogion y les obres de Pliniu'l Vieyu y William Shakespeare.
Reconozse cerca d'una docena de subespecies que se reproducen en hábitats abiertos nel so área de distribución natural n'Europa y l'occidente d'Asia. La especie foi introducida n'Australia, Nueva Zelanda, América del Norte, Arxentina, Sudáfrica y otros llugares. Ye residente nel sur y l'oeste d'Europa y el suroeste d'Asia, ente que nel iviernu les poblaciones del nordés migren escontra'l sur y l'oeste dientro del área de reproducción, ya inclusive más al sur, escontra la península ibérica y el norte d'África. Constrúi'l so nial nun cuévanu natural o artificial onde pon cuatro o cinco güevos de color azul claru. Estos eclosionen dempués de dos selmanes, y les críes permanecen nel nial mientres tres selmanes. De normal hai una o dos puestes cada añu. Ye una especie omnívora que s'alimenta d'una amplia gama d'invertebraos, y tamién de granes y frutes. Ye depredado por dellos mamíferos y aves de presa, y ye'l anfitrión d'una gran variedá de parásitos esternos ya internos.
Forma grandes bandaes que pueden ser beneficioses pa l'agricultura por combatir plagues, yá que peracaben grandes cantidaes d'inseutos y otros invertebraos. Sicasí, los mesmos estorninos pintos pueden aportar a consideraos plaga, cuando acaben con cultivos de frutes y desentierren biltos agrícoles. Tamién pueden representar una molestia cuando les bandaes pernoctan en cables o postes urbanos, pol volume del ruiu y de los escrementos que producen. Ciertes poblacionessobremanera les que fueron introducíes, fueron sometíes a una serie de midíes pa contener o menguar la so crecedera, como la eliminación selectiva, pero estes midíes tuvieron poco ésitu, sacante n'Australia Occidental. En delles partes del norte y oeste d'Europa les poblaciones menguaron dende la década de 1980 por cuenta de cambeos agrícoles y el consiguiente amenorgamientu nel un númberu d'invertebraos nos pacionales, los que son un alimentu importante pal desenvolvimientu de los pitucos. A pesar d'ello, nun se cree que l'abondosa población mundial tea menguando de manera significativa y l'estornín pintu sigue siendo clasificáu como una especie so esmolición menor pola Xunión Internacional pal Caltenimientu de la Natura (UICN).