Vara de yerba

Denomínase vara yerba, meda a la manera histórica d'almacenar la paya y otros vexetales, con cuenta de disponer d'ellos nel tiempu pa l'alimentación d'animales.^[1] Trátase de llograr cierta proteición de los axentes atmosféricos y llograr que'l productu caltenga, na mayor midida posible, les sos cualidaes nutricionales. Anguaño, col usu de la maquinaria, esti mou d'almacenamientu foi sustituyíu polos fardos de paya (cast: «pacas»)

Compónse d'un poste central de madera sobre'l que s'atropa'l segáu cortáu en piles y aldededor del cual suelse llevantar un pequeñu murete pa evitar que'l ganáu pudiera averase. Formen parte de les práutiques agrícoles tradicionales de distintos llugares del mundu, por casu, son carauterísticos del pueblu Gallego (llamaos Palleiros), del País Vascu y Navarra (llamaos xeneralmente Metak, Belar-Metak si son de yerba y Lasto-Metak si son de paya), de Cantabria (denominaes fexines) o del Sistema Central n'España.

Meda ye un nome carauterísticu d'Asturies y de dellos otros pueblos. Componíase d'un poste central de madera sobre'l que se depositaba en capes, el trigu o el centén. En Castiella, esta mesma disposición recibe los nomes de almiar, lo qu'amuesa que'l so usu nun ye solu carauterísticu d'Asturies.

Alredor del payar alzaba un pequeñu muriu pa evitar que'l ganáu averavase a comese'l segáu. Anguaño, col usu de la maquinaria, esti tipu d'almacenamientu foi sustituyíu polos fardos de paya.

N'árees de Marruecos sigue siendo una práutica común p'almacenar la paya de cebera.

1. ↑ Real Academia Española (2014).