Verbu copulativu

El verbu copulativu (del llatín copŭla: 'gabitu', 'ponte' o 'venceyu') ye un tipu de verbu (n'español, ser, tar o paecer) que delles llingües tienen pa construyir la llamada predicación nominal del suxetu d'una oración: el suxetu xunir con esti verbu a un complementu obligatoriu llamáu atributu que polo xeneral determina dalguna propiedá, estáu o equivalencia del mesmu, por casu.

"Esti platu ye bonu". "Juan ta casáu". "Esi foi'l culpable". Forma les llamaes oraciones copulatives o atributives.^[1]

1. ↑ http://hispanoteca.eu/Lexikon%20der%20Linguistik/o/ORACIONES%20COPULATIVES.htm