Boris Yeltsin | |
---|---|
rus. Борис Николаевич Ельцин | |
| |
Moskova Kommunist Partiyasının Birinci katibi[d] | |
23 dekabr 1985 – 11 noyabr 1987 | |
Əvvəlki | Viktor Qrişin[d] |
Sonrakı | Lev Zaykov[d] |
Rusiya Federasiyası Ali Sovetinin sədri[d] | |
29 may 1990 – 10 iyul 1991 | |
Əvvəlki | Viyali Vorotnikov |
Sonrakı | Ruslan Xasbulatov |
10 iyul 1991 – 31 dekabr 1999 | |
Sonrakı | Vladimir Putin |
6 noyabr 1991 – 15 iyun 1992 | |
Sonrakı | Yeqor Qaydar |
Rusiya Federasiyası müdafiə naziri[d] | |
16 mart 1992 – 18 may 1992 | |
Əvvəlki | Konstantin Kobets[d] |
Sonrakı | Pavel Qraçov |
Rusiya Federasiyası Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı[d] | |
7 may 1992 – 31 dekabr 1999 | |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum tarixi | 1 fevral 1931[1][2][…] |
Doğum yeri |
|
Vəfat tarixi | 23 aprel 2007[3][1][…] (76 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Vəfat səbəbi | ürək çatışmazlığı |
Dəfn yeri | |
Partiya |
|
Təhsili | |
Fəaliyyəti | inşaat mühəndisi[d], siyasətçi, inşaatçı[d] |
Atası | Nikolay İqnatyeviç Yeltsin[d] |
Anası | Klavdia Vasilevna Yeltsina[d] |
Həyat yoldaşı | |
Uşaqları | |
Dini | Rus Pravoslav Kilsəsi, şərqi ortodoks xristianlıq |
Hərbi xidmət | |
Mənsubiyyəti | Sovet Sosialist Respublikaları İttifaqı |
Rəhbərlik edib | |
Döyüşlər |
|
Rütbəsi | Rusiya Federasiyası Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı[d] |
|
|
Təltifləri |
|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Boris Nikolayeviç Yeltsin (rus. Борис Николаевич Ельцин; 1 fevral 1931[1][2][…], Butka[d] – 23 aprel 2007[3][1][…], Moskva[5]) — rus və sovet siyasətçisi, 1991–1999-cu illərdə Rusiya Federasiyasının 1-ci Prezidenti olub. 1961-ci ildən 1990-cı ilə qədər. O, daha sonra siyasi müstəqil olaraq dayandı və bu müddət ərzində ona ideoloji cəhətdən liberalizm və rus millətçiliyi ilə uyğunlaşdırılmış biri kimi baxıldı.
Yeltsin Ural vilayətinin Butka şəhərində anadan olub. Tatar MSSR-in Kazan şəhərində böyüyüb. Ural Dövlət Texniki Universitetində təhsil aldıqdan sonra tikintidə çalışıb. Kommunist Partiyasına daxil olduqdan sonra partiya sıralarında yüksəldi və 1976-cı ildə partiyanın Sverdlovsk vilayəti komitəsinin birinci katibi oldu. Yeltsin əvvəlcə Sovet lideri Mixail Qorbaçovun yenidənqurma islahatlarının tərəfdarı idi. Daha sonra o, islahatları həddən artıq mötədil olduğu kimi tənqid edib və çoxpartiyalı təmsilçi demokratiyaya keçidə çağırıb. 1987-ci ildə o, partiyanın rəhbər Siyasi Bürosundan istefa verən ilk şəxs oldu ki, bu da onun anti-qurum əleyhinə fiqur kimi populyarlığını bərqərar etdi. 1990-cı ildə Rusiya Ali Sovetinin sədri, 1991-ci ildə isə Rusiya Sovet Federativ Sosialist Respublikasının (RSFSR) prezidenti seçilib. Yeltsin müxtəlif qeyri-rus millətçi liderləri ilə müttəfiq olub və həmin ilin dekabrında Sovet İttifaqının rəsmi şəkildə dağılmasında mühüm rol oynayıb. Sovet İttifaqının dağılması ilə RSFSR müstəqil dövlət olan Rusiya Federasiyasına çevrildi. Həmin keçidlə Yeltsin prezident vəzifəsində qaldı. O, daha sonra 1996-cı il seçkilərində yenidən seçildi və tənqidçilər tərəfindən geniş şəkildə korrupsiyaya uğradığı iddia edildi.
Yeltsin iqtisadi şok terapiyası, rublun bazar məzənnəsi, ümummilli özəlləşdirmə və qiymətlərə nəzarəti ləğv etməklə Rusiyanın komanda iqtisadiyyatını kapitalist bazar iqtisadiyyatına çevirdi. İqtisadi qeyri-sabitlik və inflyasiya baş verdi. İqtisadi dəyişikliyin fonunda az sayda oliqarx milli mülkiyyətin və sərvətin əksəriyyətini əldə etdi[7] , beynəlxalq inhisarlar isə bazarda hökmranlıq etməyə başladılar.[8] 1993-cü ildə Yeltsinin Rusiya parlamentinin konstitusiyaya zidd olaraq buraxılması əmrindən sonra konstitusiya böhranı yarandı və parlament onu impiçment elan etdi. Yeltsinə sadiq qoşunların parlament binasına basqın edərək silahlı üsyanı dayandırmasından sonra böhran başa çatdı; sonra o, prezidentin səlahiyyətlərini əhəmiyyətli dərəcədə genişləndirən yeni konstitusiya təqdim etdi. Rusiya Federasiyası Qafqazında separatizm əhval-ruhiyyəsi 1994–1999-cu illər arasında Birinci Çeçen Müharibəsi, Dağıstan müharibəsi və İkinci Çeçen Müharibəsinə səbəb oldu. Beynəlxalq miqyasda Yeltsin Avropa ilə əməkdaşlığın yenilənməsini təşviq etdi və ABŞ ilə silahlara nəzarət müqavilələri imzaladı. Artan daxili təzyiqlər fonunda o, 1999-cu ilin sonunda istefa verdi və onun yerinə seçilmiş varisi, baş nazir vəzifəsində çalışan Vladimir Putin keçdi. O, vəzifəsini tərk etdikdən sonra aşağı profil saxladı və 2007-ci ildə ölümündən sonra dövlət cənazəsi verildi.
Yeltsin mübahisəli şəxsiyyət idi. Ölkə daxilində o, 1980-ci illərin sonu və 1990-cı illərin əvvəllərində yüksək populyarlıq qazanmışdı, baxmayaraq ki, onun reputasiyası prezidentliyi dövründəki iqtisadi və siyasi böhranlar nəticəsində zədələnmişdi və o, [[Rusiya[[ əhalisi arasında çox bəyənilməyən vəzifəsini tərk etdi.[9] O, Sovet İttifaqının dağıdılmasında, Rusiyanın təmsilçi demokratiyaya çevrilməsində, ölkəyə yeni siyasi, iqtisadi və mədəni azadlıqların verilməsindəki roluna görə tərif və tənqidlərə məruz qalıb. Əksinə, o, iqtisadi idarəetməni pozmaqda, bərabərsizlik və korrupsiyada kütləvi artıma nəzarət etməkdə və bəzən Rusiyanın böyük dünya gücü kimi nüfuzunu sarsıtmaqda ittiham olunurdu.