Osamu Dazai | |
---|---|
yap. 太宰 治 | |
![]() | |
Doğum adı | 津島 修治 |
Təxəllüsləri | 辻島 衆二, 黒木 舜平 |
Doğum tarixi | |
Doğum yeri |
Kanaqi, Aomori, ![]() |
Vəfat tarixi | (38 yaşında) |
Vəfat yeri |
Mitaka, Tokio, ![]() |
Vəfat səbəbi | intihar |
Dəfn yeri | Zenrin məbədi |
Uşaqları | 3 |
Təhsili | Tokio Universiteti |
Fəaliyyəti | yazıçı, romançı, hekayə yazıçısı[d] |
İstiqamət | mən-roman |
Janr | hekayə |
Tanınmış əsərləri | |
![]() | |
![]() |
Osamu Dazai[1] (太宰 治, Dazai Osamu?, 19 iyun 1909, Kanaqi[d], Aomori – 13 iyun 1948, Mitaka) və ya əsl adı ilə Şuci Tsuşima (津島 修治, Tsuşima Şuci?) – Yaponiya romançısı və müəllifi. XX əsrin ən tanınmış Yaponiya yazıçılarından biridir. Fyodor Dostoyevski və Rünoske Akutaqava kimi yazıçılardan təsirlənmişdir. Etirafla xarakterizə olunan mən-roman janrında olan avtobioqrafik əsərlər yazmışdır. Bədbin və satirik tonda olan əsərləri üçün nihilizm və özünüməhv mövzuları səciyyəvidir. İkinci Dünya müharibəsindən sonra Yaponiyanın postmüharibə dövründəki portretini əks etdirən əsərlər yazmışdır. "Tsuqaru" (1946), "Batan günəş" (Şayo, 1947) və "Yarımçıq insanın etirafları" (Ninqen Şikkaku, 1948) ən məşhur əsərləridir.
Dazai Yaponiyanın şimalında yaşayan və siyasətlə məşğul olan varlı bir ailədə doğulmuş, yalqız uşaqlıq keçirmişdir. 1933-cü ildə Osamu Dazai təxəllüsü ilə əsərlər yazmağa başlamışdır. Yazıçı Masuci İbuse onun dostu və mentoru olmuşdur. Dazai həyatı boyunca dəfələrlə intihara təşəbbüs etmiş, bir çox qadınla münasibətdə olmuş, içkiyə qurşanmış, özünü xoşbəxt hiss etməmişdir. İki dəfə Akutaqava mükafatına namizəd göstərilsə də, mükafatı qazana bilməmişdir. Əsas əsərlərini həyatının son illərində yazmışdır. 1948-ci ildə sevgilisi Yamazaki Tomie ilə birlikdə özünü Tamaqava kanalına ataraq intihar etmişdir.