Struktur diskriminasiya (ing. Structural discrimination) — cəmiyyətdə mövcud olan sosial, iqtisadi və siyasi sistemlərin müəyyən qruplara qarşı qeyri-bərabər imkanlar yaratdığı sistematik ayrı-seçkilik formasıdır.[1] Bu fenomen fərdi səviyyədə həyata keçirilən diskriminasiyadan fərqli olaraq, cəmiyyətin qanunvericilik, siyasət və institutları ilə dərinləşir. Struktur diskriminasiya əsasən irqi, etnik, dini, gender, sinif və digər sosial qruplara təsir göstərir və onların iqtisadi, sosial və mədəni inkişafını məhdudlaşdırır.
Struktur diskriminasiyanın əsas nümunələri təhsil, səhiyyə, mənzil və əmək bazarında özünü göstərir. Məsələn, sosial-iqtisadi imkanların qeyri-bərabərliyi səbəbindən bəzi qruplar aşağı keyfiyyətli təhsillə kifayətlənməyə məcbur olur, bu isə onların daha yüksək gəlirli işlərə çıxışını çətinləşdirir.[2][3] Eyni zamanda, bəzi qruplar üçün səhiyyə xidmətlərinə çıxış məhdudlaşdırılır, bu isə onların həyat keyfiyyətini aşağı salır. Mənzil sektorunda da müəyyən etnik və ya sosial qruplar daha ucuz və az inkişaf etmiş rayonlarda yaşamağa məcbur qalırlar ki, bu da onların sosial statusunu dərinləşdirir.
Struktur diskriminasiyanın təsirlərini azaltmaq üçün sistemli islahatlara ehtiyac var.[4] Sosial siyasətlərdə bərabərliyə diqqət yetirilməli, marqinal qrupların təhsil və səhiyyə xidmətlərinə çıxışı təmin edilməlidir. Həmçinin, sosial inklüzivliyi təşviq edən proqramlar və qanunvericilik mexanizmləri vasitəsilə struktur səviyyədə qeyri-bərabərliyin qarşısı alınmalıdır. Bu yanaşma həm fərdlərin, həm də cəmiyyətin ümumi inkişafına töhfə verə bilər.[5]