Müasir Fizika |
---|
|
Verner Karl Heyzenberq (alm. Werner Karl Heisenberg; 5 dekabr 1901[1][2][…], Vürtsburq, Bavariya Krallığı, Almaniya imperiyası[4] – 1 fevral 1976[1][2][…], Münxen, Bavariya, Qərbi Almaniya[2]) — alman fiziki, kvant mexanikasının əsas yaradıcılarından biri. 1925-ci ildə nəşr etdiyi məqaləsi ilə böyük şöhrət qazanmışdır. Maks Born və Paskual Yordan ilə sonrakı məqalələr seriyasında, eyni il ərzində onun kvant mexanikasının matris formalaşdırılması əsaslı şəkildə işlənib hazırlanmışdır. O, 1927-ci ildə nəşr etdirdiyi qeyri-müəyyənlik prinsipi ilə tanınır. Heyzenberq 1932-ci ildə "kvant fizikası yaradılmasına görə Fizika üzrə "Nobel" mükafatı layiq görülüb.
Heyzenberq həmçinin turbulent axınların hidrodinamikasının, atom nüvəsinin, ferromaqnetizmin, kosmik şüaların və maddə və sahə zərrəcikləri nəzəriyyələrinə töhfələr vermişdir. O, İkinci Dünya müharibəsi zamanı Almaniyanın nüvə silahı proqramında əsas alim olub. O, həmçinin 1957-ci ildə Münhendəki tədqiqat reaktoru ilə birlikdə Karlsruedə ilk Qərbi Almaniya nüvə reaktorunun planlaşdırılmasında mühüm rol oynamışdır.
İkinci Dünya müharibəsindən sonra o, Kayzer Vilhelm Fizika İnstitutunun (daha sonra Maks Plank Fizika İnstitutu) direktoru təyin edilmişdir. O, 1958-ci ildə Münhenə köçürülənə qədər bu institutun direktoru olub. Daha sonra 1960–1970-ci illərdə Maks Plank Fizika və Astrofizika İnstitutunun direktoru olub.
Heyzenberq həm də Alman Tədqiqat Şurasının prezidenti, Atom Fizikası Komissiyasının sədri, Nüvə Fizikası üzrə İşçi Qrupun sədri və Aleksandr fon Humboldt Fondunun prezidenti olmuşdur.