Er yezhoniezh e vez implijet an termen sinkopenn (diwar ar henc'hresianeg: syn- "ken- "+ kopein "skeiñ") (saoz. syncope) pe meztroc'h[1] evit komz eus un doare metaplasmenn ma vez kollet ur sonenn pe meur a sonenn eus diabarzh ur ger, peurliesañ ur vogalenn wan, da lâret eo hep taol-mouezh warni, da skouer:
Implijet e vez ar sinkopenn evit sevel barzhoniezh a-wezhoù ivez, da skouer:
Unan eus perzhioù pennañ ar yezh dre gomz hag ivez ar rannyezhoù brezhonek an hini eo ivez dre ma vez kollet vogalennoù gwan pa gomzer buan pe buanoc'h, da skouer: