Abraham | |
---|---|
Rođenje | |
Smrt | |
Poznat(a) po | Abrahamske religije su dobile naziv po njemu: tradicionalni osnivač jevrejske nacije,[1][2] duhovni predak kršćana,[3] jedan od važnijih islamskih poslanika[4] |
Supružnik/ci | |
Djeca | |
Roditelji |
Abraham[5] ili Avram ili Ibrahim (na jevrejskom, אַבְרָהָם , Avrāhām; na arapskom, ابراهيم , Ibrāhīm; što znači „otac, vođa mnogih“)[6] smatra se patrijarhom ili pročelnikom jevrejske religije, a onda i kršćanstva, i islama, u kojem on igra ulogu značajnog Božijeg proroka. Njegov život je opisan u Bibliji (Stari zavjet) i u Kur'anu.
U judaizmu, on je osnivač posebnog odnosa između Jevreja i Boga; u kršćanstvu, on je duhovni rodonačelnik svih vjernika, bilo Jevreja ili nejevreja;[a][7] i u islamu, on je karika u lancu islamskih poslanika koji počinje sa Adamom i kulminira sa Muhamedom.[4]
Glas Gospodnji došao je Abrahamu u viziji i ponovio obećanje zemlje i potomstva brojnih poput zvijezda. Abraham i Bog sklopili su ceremoniju saveza i Bog je rekao o budućem ropstvu Izraela u Egiptu. Bog je Abrahamu opisao zemlju koju će njegovo potomstvo prisvojiti: zemlju Kenejaca, Kenizejaca, Kadmonaca, Hetita, Perizejaca, Refaima, Amorejaca, Kanaanaca, Girgašejaca i Jebusejaca.[8]
Priča o Abrahamovom životu kako je ispričana u narativu Knjige Postanka u hebrejskoj Bibliji vrti se oko tema potomstva i zemlje. Rečeno je da ga je Bog pozvao da napusti kuću svog oca Teraha i nastani se u zemlji Kanaanu, što Bog sada obećava Abrahamu i njegovom potomstvu. Ovo obećanje je kasnije naslijedio Isak, Abrahamov sin, od njegove supruge Sare, dok je Isakovom polubratu Išmaelu također obećano da će on biti osnivač velike nacije. Abraham kupuje grobnicu (Pećinu Patrijaraha) u Hebronu kao Sarin grob, čime utvrđuje svoje pravo na zemlju; i, u drugoj generaciji, njegov nasljednik Isak je oženjen ženom iz njegovog roda da bi stekao odobrenje svojih roditelja. Abraham se kasnije ženi Keturom i ima još šest sinova; ali, nakon njegove smrti, kada je sahranjen pored Sare, Isak je taj koji prima "sva Abrahamova dobra", dok ostali sinovi dobijaju samo "darove".[9]
Većina naučnika gleda na patrijarhalno doba, zajedno sa Egzodusom i periodom biblijskih sudija, kao na kasni književni konstrukt koji se ne odnosi ni na jedno određeno historijsko doba,[10] i nakon jednog vijeka iscrpnog arheološkog istraživanja, nije pronađen nijedan dokaz koji potvrđuje postojanje historijskog Abrahama.[11][12] Uglavnom se zaključuje da je Tora, serija knjiga koja uključuje Postanak, nastala tokom ranog perzijskog perioda, otprilike 500. godine p. n. e, kao rezultat napetosti između jevrejskih zemljoposjednika koji su ostali u Judeji za vrijeme babilonskog ropstva i svoje pravo na zemlju pratili preko svog "oca Abrahama", i prognanika koji su se vraćali koji su svoju protivtužbu zasnovali na Mojsiju i tradiciji izlaska izraelaca iz Egipta.[13]
Greška kod citiranja: <ref>
oznake postoje za grupu pod imenom "lower-alpha", ali nije pronađena pripadajuća <references group="lower-alpha"/>
oznaka, ili zatvarajući </ref>
nedostaje