Back علم الفلك في عصر الحضارة الإسلامية Arabic মধ্যযুগীয় ইসলামি বিশ্বে জ্যোতির্বিদ্যা Bengali/Bangla Astronomia islàmica medieval Catalan Astronomy in the medieval Islamic world English Astronomio en mezepoka Islamo Esperanto Astronomía islámica Spanish اخترشناسی در سده‌های میانه اسلامی Persian Astronomie arabe French Astronomía islámica medieval Galician Ilimin taurari a duniyar Islama ta tsakiyar zamani Hausa

Astronomija u srednjovjekovnom islamu

Perzijski astrolab iz 18. vijeka koji se čuva u Muzeju historije nauka u Univerzitetu u Cambridgeu, u Engleskoj

Astronomija u srednjovjekovnom islamu obuhvata period intezivnog proučavanja astronomskih događaja i pojava u islamskom svijetu, posebno za vrijeme Zlatnog doba islama, tj. perioda od 9. do 13. vijeka.[1] Djela nastala tokom ovog perioda dokumentovana su uglavnom na arapskom jeziku. Procvat zanimanja za ovu oblast a samim time i glavnina istraživanja se odvijala na prostorima Srednjeg istoka, Srednje Azije, El-Andaluza i Sjeverne Afrike u početku a kasnije i Dalekog istoku i Indije. Razvoj islamske astronomije može se posmatrati kao paralelni proces sa razvojem islamskih nauka i preoblikovanju tada postojeće naučne građe na stranim jezicima u zasebnu nauku sa predominantnim islamskim karakteristikama. Kod proučavanja postojećeg naučnog materijala posebno su obuhvaćena djela grčkih, sasanidskih i indijskih astronoma koja su prevođena i dograđivana.[2]

Islamska astronomija odigrala je značajnu ulogu u oživljavanju bizantijske[3] i evropske[4] astronomije nakon perioda gubitka znanja tokom ranog srednjeg vijeka, posebno prevođenjem arapskih djela na latinski jezik tokom 12. vijeka. Islamska astronomija imala je veliki uticaj i na kinesku[5] i Malijsku astronomiju.[6][7]

Znatan broj zvijezda na nebu, poput Aldebarane, Altaire i Denebe kao i astronomskih izraza kao što su alidad, azimut i nadir još se nazivaju njihovim prvobitnim arapskim nazivima.[8][9] Veliki korpus literature iz islamske astronomije sačuvan je do danas, a broji otprilike 10.000 rukopisa rasutih po cijelom svijetu, od kojih mnogi nisu pročitani ili katalogizirani. Uprkos tome, u velikoj mjeri danas se može rekonstruisati tačna slika islamske aktivnosti i doprinosa u oblasti svjetske astronomije.[10]

  1. ^ (Saliba 1994b, str. 245, 250, 256–257)
  2. ^ (Gingerich 1986)
  3. ^ Leichter, Joseph (maj 2004). The Zij as-Sanjari of Gregory Chioniades. Internet Archive. Providence, RI: Univerzitet Brown (objavljeno 27. 6. 2009). Pristupljeno 10. 12. 2019.
  4. ^ Saliba (1999).
  5. ^ Benno, van Dalen (2002). Ansari, S.M. Razaullah (ured.). Islamic Astronomical Tables in China: The Sources for Huihui li. History of Oriental Astronomy. Astrophysics and Space Science Library. 274. Astrophysics and Space Science Library. str. 19–32. doi:10.1007/978-94-015-9862-0. ISBN 978-94-015-9862-0. Pristupljeno 10. 12. 2019.
  6. ^ Holbrook, Jarita; Medupe, Rodney Thebe; Urama, Johnson O., ured. (1. 1. 2008). African Cultural Astronomy: Current Archaeoastronomy and Ethnoastronomy research in Africa (jezik: engleski). Springer Science & Business Media. ISBN 9781402066399. Pristupljeno 10. 12. 2019.
  7. ^ Medupe, Rodney Thebe; Warner, Brian; Jeppie, Shamil; Sanogo, Salikou; Maiga, Mohammed; Maiga, Ahmed; Dembele, Mamadou; Diakite, Drissa; Tembely, Laya; Kanoute, Mamadou; Traore, Sibiri; Sodio, Bernard; Hawkes, Sharron (2008), "The Timbuktu Astronomy Project", African Cultural Astronomy, Astrophysics and Space Science Proceedings, 6, str. 179, Bibcode:2008ASSP....6..179M, doi:10.1007/978-1-4020-6639-9_13, ISBN 978-1-4020-6638-2.
  8. ^ Arabic Star Names, Islamic Crescents' Observation Project, arhivirano s originala, 2. 2. 2008, pristupljeno 10. 12. 2019
  9. ^ Lebling, Robert W. (September–October 2010). "Arabic in the Sky". aramcoworld.com. Saudi Aramco World. str. 24–33. Pristupljeno 10. 12. 2019.
  10. ^ (Ilyas 1997)
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne