Bitka za Monte Cassino

41°29′24″N 13°48′50″E / 41.49000°N 13.81389°E / 41.49000; 13.81389

Bitka za Monte Cassino
Drugi svjetski rat – Zimska linija (Italijanska kampanja)
Razrušeni grad Cassino nakon bitke
Datum	17. januar – 18. maj 1944.
Lokacija	Monte Cassino
Ishod	Pobjeda Saveznika[1][2]
Sukobljene strane
Ujedinjeno Kraljevstvo SAD Slobodna Francuska Poljska Kanada Britanska Indija Novi Zeland Italijanski rojalisti i drugi Njemačka Italijanska socijalna republika[3]
Komandanti
Harold Alexander Mark Clark Oliver Leese Albert Kesselring Heinrich von Vietinghoff F. von Senger und Etterlin
Vojne jedinice
5. armija (SAD) 8. armija (UK) 1.900 tenkova 4.000 aviona[4] 10. armija
Žrtve
55.000[5] ~20.000[5]

Bitka za Monte Cassino (poznata još kao Bitka za Rim i Bitka za Cassino) bila je serija od četiri napada Saveznika na Zimsku liniju u Italiji koju su držali Nijemci i Italijani. Cilj je bio proboj do Rima.

Početkom 1944. zapadna polovina Zimske linije bila je pod čvrstom rukom Nijemaca koji su kontrolirali doline rijeka Rapido, Liri i Garigliano, kao i neke od okolnih vrhova i grebenova. Ovi elementi sačinjavali su Gustavovu liniju. Monte Cassino, drevna opatija na vrhu brda, koju je 529. osnovao sv. Benedikt, dominirala je nad obližnjim gradom Cassinom i ulazima u doline Lirija i Rapida, ali Nijemci je nisu zauzeli. Ipak, postavili su vojnike na neke položaje na strmim padinama ispod zidina opatije.

Bojeći se da opatija čini dio njemačkih odbrambenih linija, prvenstveno kao mjesto za izviđanje, Saveznici su je odlučili bombardirati 15. februara, pa su američki bombarderi bacili 1.400 tona bombi na nju.^[6] Ruine koje su ostale nakon bombardiranja sada su nudile još bolju zaštitu od zračnih i artiljerijskih napada, pa su njemački padobranci dva dana poslije zauzeli položaje u ruševinama opatije. Između 17. januara i 18. maja Saveznici su četiri puta napali Monte Cassino i Gustavovu liniju, a u posljednjem napadu učestvovalo je 20 divizija na liniji dužine 32 km. Njemački branioci konačno su potisnuti s njihovih položaja, ali po veoma skupoj cijeni.^[7]

1. ^ Parker, str. 347.
2. ^ Crwys-Williams, Jennifer (1992). A country at war, 1939-1945: the mood of a nation. Ashanti Publications. str. 358. ISBN 978-1-874800-49-1.
3. ^ Villoresi, Luca. "Barbarigo Teschi e memorie". La Repubblica, dio o kulturi (3. juni 1994): 35. Pristupljeno 24. 4. 2009.
4. ^ K. Farrington (1995), Battle for Victory, "Bookmart Ltd", str. 45.
5. ^ ^{a b} Axelrod, Alan (2008). Real History Of World War II: A New Look at the Past. New York: Sterling Publishing Co Inc. str. 208. ISBN 978-1-4027-4090-9. CS1 održavanje: nepreporučeni parametar (link)
6. ^ Manchester, William; Paul Reid (2012). The Last Lion, Winston Spencer Churchill: Defender of the Realm 1940-1965 (1st izd.). Boston: Little, Brown. str. 801. ISBN 0316547700.
7. ^ D. Jordan, (2004), Atlas of World War II, "Barnes & Noble Books", str. 92.