Focije I (grčki Φώτιος, Phōtios; o. 810 – o. 893) bio je patrijarh Konstantinopolja dvaput (858 – 867. i 877 – 886) te je poznat i kao sveti Focije ili Focije Veliki (u Pravoslavnim crkvama). Smatra ga se najuticajnijim patrijarhom Konstantinopolja nakon svetog Ivana Zlatoustog, kao i jednim od najuticajnijih intelektualaca 9. vijeka. Njegov otac Sergije[1] je bio poznat po tome šta je volio ikone, zbog čega je cijela porodica patila tokom razdoblja bizantijskog ikonoklazma.[2] Focije je možda bio armenskog porijekla, a njegov brat Sergije je oženio Irenu, sestru carice Teodore, koja je bila de facto vladarica Carstva. Focijev slavni rođak je bio patrijarh Tarasije.[3]