Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Fridrik II | |
---|---|
Car Svetog Rimskog Carstva | |
Vladavina | 22 novembar 1220 – 13 decembar 1250. |
Prethodnik | Oton IV |
Nasljednik | Henrik VII |
Supružnik | Konstancija Aragonska Izabela II, kraljica Jeruzalema Izabela od Engleske Bianca Lancia d'Agliano (?) |
Djeca | Henrik II, kralj Siclije Konrad I, kralj Sicilije Margareta Sicilska Konstancija (Ana) Manfred, kralj Sicilije |
Dinastija | Hohenstaufen |
Otac | Henrik VI, car Svetog Rimskog Carstva |
Majka | Konstancija, kraljica Sicilije |
Rođenje | 26. decembar 1194. |
Smrt | 13. decembar 1250. |
Fridrik II (26. decembar 1194 – 13. decembar 1250) bio je car Svetog Rimskog Carstva (1220–1250), kralj Njemačke (1212–1250), kralj Sicilije (1198–1250) i kralj Jerusalema (1225–1228). Pripadao je dinastiji Hoenštaufovaca. Bio je jedan od najenergičnijih i najsposobnijih vladara srednjeg vijeka.
Odrastao je i živio najviše na Siciliji, jer mu je majka bila kći Rogerija II. Često je bio u ratu s papinskom državom, tako da je bio dva puta ekskomuniciran i jako ocrnjen u kronikama toga vremena. Papa Grgur IX ga je čak nazvao antikristom. Bio je prozvan i čudom svijeta. Govorio je devet jezika, a pisao je na sedam jezika u doba kad su mnogi vladari jedva bili pismeni. Bio je sponzor nauke i umjetnosti, tako da je financijski podržavao sicilijansku školu poezije, a od 1220. na njegovom dvoru se koristio sicilijanski jezik. Sicilijanska škola je imala kasniji veliki utjecaj na Dantea i moderni italijanski.