Ginger Rogers

Ginger Rogers
Ime pri rođenju	Virginia Katherine McMath
Rođenje	(1911-07-16) 16. juli 1911. Independence, Missouri, SAD
Smrt	25. april 1995(1995-04-25) (83 godine) Rancho Mirage, Kalifornija, SAD
Godine rada	1925–1987
Suprug/a	Jack Pepper (1929; razvod 1931)​ Lew Ayres (1934; razvod 1940)​ Jack Briggs (1943; razvod 1949)​ Jacques Bergerac (1953; razvod 1957)​ William Marshall (1961; razvod 1969)

Ginger Rogers (16. juli 1911 – 25. april 1995) bila je američka glumica, plesačica i pjevačica tokom zlatnog doba Hollywooda. Osvojila je Oscara za najbolju glumicu u Kitty Foyle (1940), a nastupala je tokom 1930-ih u RKO-ovim muzičkim filmovima s Fredom Astaireom. Njena karijera nastavila se na pozorišnoj sceni, radiju i televiziji tokom većeg dijela 20. vijeka.

Rođena je u Independenceu, Missouri, a odrasla u Kansas Cityju. Ona i njena porodica preselili su se u Fort Vort u Teksasu kada je imala devet godina. Godine 1925. pobijedila je na plesnom takmičenju u Charlestonu^[1] koje joj je pomoglo da pokrene uspješnu vodviljsku karijeru. Nakon toga, stekla je priznanje kao broadwayska glumica za svoj scenski debi u Luda djevojka. To je dovelo do ugovora s Paramount Picturesom, koji je okončan nakon pet filmova. Prve uspješne filmske uloge ostvarila je kao sporedna glumica u filmovima 42. ulica (1933) i Sponzoruše iz 1933. (1933).

Tokom 1930-ih, njenih devet filmova s Fredom Astaireom zaslužno je za revoluciju u žanru i dalo je RKO Picturesu neke od njegovih najvećih uspjeha: Vesela rastava (1934), Cilindar (1935) i Doba swinga (1936). Ali nakon dva komercijalna neuspjeha s Astaireom, fokusirala se na drame i komedije. Njena gluma bila je dobro prihvaćena od strane kritike i publike u filmovima kao što su Ulaz na pozornicu (1937), Živahna dama (1938), Neudata majka (1939), Staza jaglaca (1940), Major i derište (1942) i Vidjet ću te u svemu (1944). Nakon što je osvojila Oscara, postala je jedna od najvećih mamaca na blagajnama i najplaćenija glumica 1940-ih.^[1]

Njena popularnost dostigla je vrhunac do kraja decenije. Ponovo se ujedinila sa Astaireom 1949. u komercijalno uspješnom filmu Barkleyjevi s Broadwaya. Glumila je u uspješnoj komediji Majmunska posla (1952) i bila je hvaljena zbog svoje uloge u Koncentričnom svjetlu (1955) prije nego što je ušla u neuspješno razdoblje sredinom 1950-ih, a vratila se na Broadway 1965, igrajući glavnu ulogu u Hello, Dolly! Uslijedilo je još brodvejskih uloga, zajedno s njenim scenskim režiserskim debijem 1985. u vanbrodvejskoj produkciji Babes in Arms. Nastavila je glumiti, nastupajući na televiziji do 1987, i napisala autobiografiju Ginger: My Story, koja je objavljena 1991. Godine 1992. dobila je priznanje Kennedy Center Honors. Umrla je 1995.

Tokom dugogodišnje karijere snimila je 73 filma. Zauzima 14. mjesto na AFI-jevoj listi 100 godina...100 zvijezda klasične američke kinematografije.

1. ^ ^{a b} Oliver, Myrna (26. 4. 1995). "From the Archives: Movie Great Ginger Rogers Dies at 83". Los Angeles Times (jezik: engleski). Pristupljeno 15. 1. 2018.