Homeoboks

Homeodomen
Antenapedijski homeodomenski protein Drosophila melanogaster vezan za fragment DNK.[1] Prepoznavanja heliksa i nestrukturirani N-kraj vezani su u glavnom i sporednom žlijebu.
Identifikatori
Simbol	Homeodomen
PDB	[http://www.rcsb.org/pdb/cgi/explore.cgi?pdbId=1ahd 1ahd, 1akh, 1apl, 1au7, 1b72, 1b8i, 1bw5, 1cqt, 1du0, 1du6, 1e3o, 1enh, 1f43, 1fjl, 1ftt, 1ftz, 1gt0, 1hdd, 1hdp, 1hf0, 1hom, 1ic8, 1ig7, 1jgg, 1k61, 1kz2, 1le8, 1lfb, 1lfu, 1mh3, 1mh4, 1mnm, 1nk2, 1nk3, 1o4x, 1ocp, 1oct, 1p7i, 1p7j, 1pog, 1puf, 1qry, 1s7e, 1san, 1uhs, 1vnd, 1wi3, 1x2m, 1x2n, 1yrn, 1yz8, 1zq3, 1ztr, 2cqx, 2cra, 2cue, 2cuf, 2dmq, 2e1o, 2ecb, 2ecc, 2h8r, 2hdd, 2hi3, 2hoa, 2jwt, 2lfb, 2p81, 2r5y, 2r5z, 3hdd, 9ant 1ahd, 1akh, 1apl, 1au7, 1b72, 1b8i, 1bw5, 1cqt, 1du0, 1du6, 1e3o, 1enh, 1f43, 1fjl, 1ftt, 1ftz, 1gt0, 1hdd, 1hdp, 1hf0, 1hom, 1ic8, 1ig7, 1jgg, 1k61, 1kz2, 1le8, 1lfb, 1lfu, 1mh3, 1mh4, 1mnm, 1nk2, 1nk3, 1o4x, 1ocp, 1oct, 1p7i, 1p7j, 1pog, 1puf, 1qry, 1s7e, 1san, 1uhs, 1vnd, 1wi3, 1x2m, 1x2n, 1yrn, 1yz8, 1zq3, 1ztr, 2cqx, 2cra, 2cue, 2cuf, 2dmq, 2e1o, 2ecb, 2ecc, 2h8r, 2hdd, 2hi3, 2hoa, 2jwt, 2lfb, 2p81, 2r5y, 2r5z, 3hdd, 9ant]

Homeoboks je sekvenca DNK, od oko 180 baznih parova, u genima koji su uključeni u regulaciju obrazaca anatomskog razvoja (morfogeneza) u životinja, gljiva, biljaka i brojnih jednoćelijskih eukariota.^[2] Geni Homeoboksni geni kodiraju homeodomenske proteinske proizvode koji su faktori transkripcije sa karakterističninom strukturom sklapanja proteina koja veže DNK za regulatore ekspresije ciljnih gena.^[2][3][4] Homeodomenski proteini reguliraju ekspresiju gena i diferencijaciju ćelija tokom ranog embrionskog razvoja, pa mutacije u homeoboksnim genima mogu izazvati razvojne poremećaje.^[5]

Homeoza je pojam koji je uveo William Bateson za opisivanje izravne zamjene diskretnog dijela tijela drugim dijelom tijela, npr. antenapedija – zamjena antene na glavi voćne mušice – nogama.^[6] Prefiks "home –" u riječima "homeoboks" i "homeodomen" proizlazi iz ovog mutantnog fenotipa, koji se uočava kada su neki od ovih gena mutirani u životinja. Domen homeoboksa prvi je put identificiran u brojnim homeozama u rodu Drosophila i segmentacijskim proteinima, ali je sada poznato da je dobro konzerviran kod mnogih drugih životinja, uključujući i kičmenjake.^[3][7][8]

1. ^ PDB 1AHD; Billeter M, Qian YQ, Otting G, Müller M, Gehring W, Wüthrich K (decembar 1993). "Determination of the nuclear magnetic resonance solution structure of an Antennapedia homeodomain-DNA complex". Journal of Molecular Biology. 234 (4): 1084–93. doi:10.1006/jmbi.1993.1661. PMID 7903398.
2. ^ ^{a b} Bürglin TR, Affolter M (juni 2016). "Homeodomain proteins: an update". Chromosoma. 125 (3): 497–521. doi:10.1007/s00412-015-0543-8. PMC 4901127. PMID 26464018.
3. ^ ^{a b} Gehring WJ (august 1992). "The homeobox in perspective". Trends in Biochemical Sciences. 17 (8): 277–80. doi:10.1016/0968-0004(92)90434-B. PMID 1357790.
4. ^ Gehring WJ (decembar 1993). "Exploring the homeobox". Gene. 135 (1–2): 215–21. doi:10.1016/0378-1119(93)90068-E. PMID 7903947.
5. ^ Reference, Genetics Home. "Homeoboxes". Genetics Home Reference (jezik: engleski).
6. ^ Materials for the study of variation, treated with especial regard to discontinuity in the origin of species William Bateson 1861–1926. London : Macmillan 1894 xv, 598 p
7. ^ Schofield PN (1987). "Patterns, puzzles and paradigms - The riddle of the homeobox". Trends Neurosci. 10: 3–6. doi:10.1016/0166-2236(87)90113-5.
8. ^ Scott MP, Tamkun JW, Hartzell GW (juli 1989). "The structure and function of the homeodomain". Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Reviews on Cancer. 989 (1): 25–48. doi:10.1016/0304-419x(89)90033-4. PMID 2568852.