Kralj David

Kralj David^[1][2][3] bio je drugi kralj Kraljevstva Izraela i nasljednik kralja Šaula, vladao je od 1005. p. n. e., do 965. p. n. e. Bio je kralj koji je ujedinio 12 Izraelskih plemena, naslijedio ga je sin Salomon.

Zapamćen je kao najpravedniji od svih starih Izraelskih kraljeva, kao i veliki vojskovođa, muzičar i pjesnik (napisao mnogo psalma). Davida je izabrao Bog te mu dao obećanje da se njegova loza neće prekinuti. Stoga od starine Židovi vjeruju da će Mesija, što znači »pomazanik« (onaj koji je izabran za kralja i pomazanjem posvećen za tu službu) biti izravan potomak Davidov. Kršćanska sveti spisi, naročito Novi zavjet ukazuju da je Isus izravan potomak Davida. Priroda Davidove vladavine pa čak i samo njeno postojanje ne može se tačno dokazati historijskim ili arheološkim instrumentima. Ipak, za Židovsku historiju i Zapadnu kulturu ona ovaj lik postavlja jedan od temelja.

1. ^ "Strong's Hebrew: 1732. דָּוִיד (David) -- perhaps "beloved one," a son of Jesse". biblehub.com. Pristupljeno 2024-08-15.
2. ^ "An Introduction to the Old Testament: Sacred Texts and Imperial Contexts of ... - David M. Carr - Google Books". web.archive.org. 2021-01-11. Arhivirano s originala 11. 1. 2021. Pristupljeno 2024-08-15.CS1 održavanje: bot: nepoznat status originalnog URL-a (link)
3. ^ "A Psychoanalytic History of the Jews - Avner Falk - Google Books". web.archive.org. 2021-01-11. Arhivirano s originala 11. 1. 2021. Pristupljeno 2024-08-15.CS1 održavanje: bot: nepoznat status originalnog URL-a (link)