Back ليوسين Arabic لوسین (اسید آمینه) AZB Лейцын Byelorussian Левцин Bulgarian Leucina Catalan Leucin Czech Leucin Danish Leucin German Λευκίνη Greek Leucine English
| Leucin | |
|---|---|
| CC(C)C[C@@H](C(=O)O)N | |
| Općenito | |
| Hemijski spoj | Leucin |
| Druga imena | 2-Amino-4-metilpentanoinska kiselina |
| Molekularna formula | C=6 H=13 N=1 O=2 ili (C6H13NO2) |
| CAS registarski broj | 61-90-5 |
| Osobine1 | |
| Molarna masa | 131.17 g mol− |
| Rastvorljivost | Rastvorljiv |
| 1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima. | |
Leucin (skraćenica Leu ili L) je aminokiselina razgranatog lanca, α-aminokiselina, klasificirana kao hidrofobna zbog izobutilnog bočnog lanca. Njena hemijska formula je HO2CCH(NH2)CH2CH(CH3)2. L-Leucin je genetički kodiran putem šest kodona: UUA, UUG, CUU, CUC, CUA i CUG, a glavna komponenta su mu podjedinice feritin, astacin i ostali buferski proteini. L-Leucin je esencijalna aminokiselina, što znači da ga ljudski organizam ne može sintetizirati i da se mora unositi u hrani.[1][2][3][4]
- ^ Kornberg A. (1989): For the love of enzymes – The Odyssay of a biochemist. Harvard University Press, Cambridge (Mass.), London,ISBN 0-674-30775-5, ISBN 0-674-30776-3.
- ^ Graeme K. Hunter G. K. (2000): Vital Forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London 2000, ISBN 0-12-361811-8.
- ^ Nelson D. L., Michael M. Cox M. M. (2013): Lehninger Biochemie. Springer, ISBN 978-3-540-68637-8.
- ^ Nelson D. L., Michael M. Cox M. M. (2013): Lehninger Principles of Biochemistry. W. H. Freeman, 2013.ISBN 978-1-4641-0962-1.