Virulencija

Virulencija ili virulentnost (lat. virulentia, prema: virulentus = otrovan, od virus = otrov) je sposobnost mikroorganizama da izazovu bolest, odnosno stepen njegove patogenosti.^[1]

Faktori virulentnosti bakterija obično su bjelančevine koje omogućavaju procese koji se označavaju kao:

adhezija,

kolonizacija, i

invazija bakterija.

Bakterije pritom mogu onemogućiti ili umanjiti imuni odgovor organizma ili lučiti toksine. Činioci virulentnosti virusa određuju hoće li se bolest uopće pojaviti i/ili težinu i trajanje bolesti.

Virulencija virusa zavisi od prisustva/odsustva odgovarajućih receprora u ćelijama domaćina. Za ulaz u ćeliju, virusima je, dakle neophodan receptor i za prodor u pojedine organske sisteme, na osnovu čega svrstavaju u uže kategorije. Tajo se, npr., virusi koji prvenstveno napadaju nervni sistem označavaju kao neurovirulentni.

Stepen patogenosti, odnosno sposobnosti određenog patogena da izazove infekciju i bolest, u vjetovan je snagom invazivnosti, infektivnosti i patogenim potencijalom kojim se može povećati (egzaltacija virulentnosti) ili smanjiti (atenuacija virulentnosti).

Prema MeSH definiciji, stepen patogenosti unutar grupe ili vrste je potencijal stope smrtnosti i/ili sposobnosti organizma da napadne tkiva domaćina. Patogenost organizma - njegova sposobnost da izazove bolesti - određuju faktori virulencije parazita i stopa smrtnosti i/ili sposobnost tog organizma da napadne tkiva u domaćinu. Patogenost organizma - njegove sposobnost da izazove bolesti - određuju njegovi faktori virulencije.^[2][3]

Visoka patogenosta je obilježena visokom virulentnošću, i obrnuto.^[4][5][6]

1. ^ http://www.medterms.com/script/main/art.asp?articlekey=6911 Arhivirano 23. 6. 2011. na Wayback Machine.
2. ^ "MeSH - Medical Subject Headings, Karolinska Institute, 13 April 2010". Arhivirano s originala, 3. 3. 2016. Pristupljeno 16. 3. 2016.
3. ^ Compact Oxford English Dictionary virulent Arhivirano 23. 4. 2020. na Wayback Machine
4. ^ Sofradžija A., Šoljan D., Hadžiselimović R. (2003): Biologija 1, Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-592-6.
5. ^ Mader S. S. (2000): Human biology. McGraw-Hill, New York, ISBN 0-07-290584-0; ISBN 0-07-117940-2.
6. ^ Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Ed. (2005): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-1-8.