AnetolSubstància química | tipus d'entitat química  |
---|
Massa molecular | 148,089 Da  |
---|
Trobat en el tàxon | Monopteryx uaucu, Baccharis dracunculifolia, Diplotaxis harra, Erucaria microcarpa, clavell d'espècia, Zanthoxylum schinifolium, Agrimonia pilosa, fonoll, murtra, Chaerophyllum macrospermum, Dictam de Creta, Blepharocalyx tweediei, Blepharocalyx salicifolius, farigola, Osmorhiza aristata, estèvia, Thapsia garganica, Chaerophyllum bulbosum, Swertia japonica, margaridoia perenne, Croton sarcopetalus, guaranà, Salvia fruticosa, Croton zehntneri, anís, Homalomena occulta, Zanthoxylum dipetalum, Cerfull, Cryptocarya agathophylla, Pimenta racemosa, Polygala senega, aloc, regalèssia, Helichrysum arenarium, Asarum epigynum, espinac de Ceilan, Illicium, Licaria puchury-major, anís estrellat, Ifloga spicata, Teucrium cyprium, Teucrium kotschyanum, Teucrium micropodioides, Anemopsis, alcaravia, Cinnamomum, comí, arbre de la nou moscada, pebre negre, Zingiber, Dalbergia ecastaphyllum, Limnophila rugosa, Solidago odora, Dolomiaea costus, Chamaecyparis lawsoniana, Artemisia porrecta, artemísia anual, Croton grewioides, Laurus, valeriana, Agathosma capensis, Croton lachnostachyus i Artemisia capillaris
|
---|
|
Fórmula química | C₁₀H₁₂O  |
---|
 |
SMILES canònic | |
---|
Identificador InChI | Model 3D  |
---|
L'anetol de nom IUPAC:(E)-1-Metoxi-4-(1-propenil)benzè, en anglès:Anethole, és un compost orgànic que es fa servir molt com saboritzant. És un derivat del fenilpropè, un tipus de compost aromàtic que es troba àmpliament a la natura en olis essencials. Contribueix molt al gust de l'anís (d'on en deriva el nom) i del fonoll (ambdós apiàcies), Syzygium anisatum (Myrtaceae), regalèssia (Fabaceae), i anís estrellat (Illiciaceae). El seu isòmer estragol n'està estretament relacionat el qual es troba en l'estragó (Asteraceae) i l'alfàbrega (Lamiaceae). És un líquid incolor, fraganti lleugerament volàtil.[1] L'anetol és lleugerament soluble en aigua però ho és molt en l'etanol i aquesta diferència causa una opacitat característica en certs licors anisats quan es dilueixen en aigua cosa que es coneix amb el nom d'efecte Ouzo.
- ↑ Karl-Georg Fahlbusch, Franz-Josef Hammerschmidt, Johannes Panten, Wilhelm Pickenhagen, Dietmar Schatkowski, Kurt Bauer, Dorothea Garbe, Horst Surburg "Flavors and Fragrances" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Wiley-VCH, Weinheim: 2002. Published online: 15 January 2003; doi:10.1002/14356007.a11_141