Back V3961 Sagittarii AST HD 187474 English V3961 Sagittarii Spanish V3961 Sagittarii Basque V3961 Sagittarii Swedish HD187474 Tatar HD187474 Ukrainian 六分儀座V3961 Chinese

HD187474

HD187474
Каталоган код 2MASS J19515060-3952277, GSC 07938-03655, HD 187474, HIP 97749, HR 7552, IRAS 19484-4000, SAO 229903, PLX 4664, CPC 0 18442, CSV 8306, FK5 3583, GC 27474, GCRV 12198, HIC 97749, N30 4389, PPM 299467, ROT 2856, TD1 25512, TYC 7938-3655-1, UBV 16877, V3961 Sgr, PLX 4664.00, uvby98 100187474, WEB 17194, Gaia DR2 6690538945193477760, Gaia DR3 6690538945193477760, UBV M 24193, Renson 51700, TIC 300279840
Седарчийн гулам Стрелец[d]
Дуьненна генахь 96,701 ± 2,9166 парсек[1]
Скорость вращения звезды 0,9 ± 0,6 km/s[2]
Параллакс 10,3412 ± 0,3119 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −11,878 ± 0,278 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 17,944 ± 0,46 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −1,9 ± 0,9 km/s[3][4]
Тип переменной звезды вращающаяся типа α² Гончих Псов
Спектран класс ApCr(Si)[5]
Гуш болу седин барам 5,33[6]
Металличность 2,4[7]
Диаметр 3 970 000 km[8]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 19ч 51м 50,6106718344с[1]
ОхьатаӀар −39° 52′ 27,738309″[1]
Эффективная температура 12 000 K[7]
Поверхностная гравитация 10 000 сантиметр на секунду в квадрате[7]

BD+11 1075 — бу спектран классан ApCr(Si)[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,33[6] гергга бу, лаьтта Стрелец[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[9]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[10][11].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[12][13][14][15].

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Sikora J., Wade G. A., Power J., Neiner C. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc - I. Fundamental parameters and chemical abundances (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — Vol. 483, Iss. 2. — P. 2300—2324. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STY3105 — arXiv:1811.05633
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ Wielen R., Schwan H., Dettbarn C., Lenhardt H., Jahreiss H., Jahrling R., Khalisi E. Sixth catalogue of fundamental stars (FK6). Part III. Additional stars with direct solutions — 2000. — Т. 37. — С. 1.
  5. ↑ 1 2 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  6. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  7. ↑ 1 2 3 Kearsley A. J., Wegner G. Atmospheric analyses of southern peculiar A stars (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1978. — Vol. 182. — P. 117–125. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/182.2.117
  8. ↑ Shulyak D., Paladini C., Causi G. L., Perraut K., Kochukhov O. Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — Vol. 443, Iss. 2. — P. 1629–1642. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne