Back Konfusianisme Afrikaans Konfuzianismus ALS Confucianismo AN कॉन्फ़्युशियस धर्म ANP كونفوشية Arabic كونفوشيه ARZ কনফুচিয়াছ ধৰ্ম Assamese Confucianismu AST Konfusiçilik Azerbaijani کونفوسیوسچولوق AZB

Conffiwsiaeth

Conffiwsiaeth
Enghraifft o:mudiad athronyddol, crefydd Edit this on Wikidata
MathEastern philosophy Edit this on Wikidata
Yn cynnwysConffiwsiaeth yn Japan, Conffiwsiaeth yn Indonesia, Conffiwsiaeth Newydd, Conffiwsiaeth yn Corea, Three virtues of Confucianism, Three Essentials and Five Virtues Edit this on Wikidata
SylfaenyddConffiwsiws Edit this on Wikidata
Tudalen Comin Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia
Teml Gonffiwsiaidd yn Wuwei, Tsieina

Athroniaeth a ddatblygwyd yn Tsieina o ddysgeidiaeth Conffiwsiws (551 CC – 479 CC yw Conffiwsiaeth. Nid yw'n grefydd yn yr un ystyr a chrefyddau fel Cristionogaeth neu Islam; mae ei phrif bwyslais ar foesoldeb a chysylltiadau cymdeithasol. Trwy ddiwyllio'r unigolyn gellir diwyllio llywodraethau, a byddai esiampl dda y llywodraethwr yn dylanwadu ar y bobl gyffredin. Er hynny, bu tuedd i ddwyfoli Conffiwsiws ar ôl ei farwolaeth. Datblygwyd yr athroniaeth ymhellach gan ddisgyblion Conffiwsiws megis Mo Ti a Mensiws.

Yn ystod cyfnod Brenhinllin Han yn Tsieina, dewisodd yr Ymerawdwr Wu Gonffiwsiaeth fel yr athroniaeth oedd i lywodraethu'r wladwriaeth. Collodd Conffiwsiaeth rywfaint o ddylanwad yng nghyfnod Brenhinllin Tang, ond parhaodd yn elfen bwysig iawn ym mywyd Tsieina am dros 2,000 o flynyddoedd. Dioddefodd yn ystod y Chwyldro Diwylliannol dan Mao Tse Tung, ond ers hynny mae diddordeb ynddi wedi dechrau cynyddu eto yn Tsieina.

Dylanwadodd Conffiwsiaeth ar ddiwylliant Tsieina, Taiwan, Japan, Corea a Fietnam.

Teml Conffiwsiws o Jiangyin, Wuxi, Jiangsu. Mae'n deml o fath wénmiào (文庙), hynny yw, teml lle mae Conffiwsiws yn cael ei addoli fel Wéndì, "Duw Diwylliant" (文帝).

Roedd Confucius yn ystyried ei hun yn drosglwyddydd gwerthoedd diwylliannol a etifeddwyd o'r Xia (tua 2070–1600 CC), y Shang (tua 1600–1046 CC) a Brenhinllin Zhou (tua 1046–256 CC).[1][2] Ataliwyd Conffiwsiaeth yn ystod Brenhinllin Qin (221–206 BCE), ond goroesodd. Yn ystod Brenhinllin Han (206 BCE-220 CE), roedd dulliau Conffiwsiaidd yn ymylu ar y "proto-Taoist" Huang-Lao fel yr ideoleg swyddogol, tra bod yr ymerawdwyr yn cymysgu â thechnegau realaidd Cyfreitheg.[3]

Dechreuodd adfywiad Conffiwsaidd yn ystod Brenhinllyn Tang (618-907 CE) ac yng nghyfnod y Tang hwyr, datblygodd Conffiwsiaeth mewn ymateb i Fwdhaeth a Taoaeth ac fe'i hailfformiwleiddiwyd fel Neo-Conffiwsiaeth. Mabwysiadwyd y ffurf adfywiedig hon fel sylfaen yr arholiadau imperialaidd ac athroniaeth graidd y dosbarth swyddogol ysgolhaig ym Mrenhinllyn Song (960–1297). Roedd diddymu'r system arholi ym 1905 yn nodi diwedd Conffiwsiaeth swyddogol. Roedd deallusion y Mudiad Diwylliant Newydd ar ddechrau'r 20g yn beio Conffiwsiaeth am wendidau Tsieina. Buont yn chwilio am athrawiaethau newydd i ddisodli dysgeidiaeth Conffiwsaidd; mae rhai o'r ideolegau newydd hyn yn cynnwys "Tair Egwyddor y Bobl" gyda sefydlu Gweriniaeth Tsieina (1912–1949), ac yna Maoaeth o dan Weriniaeth Pobl Tsieina. Ar ddiwedd yr 20g, mae moeseg-gwaith Conffiwsiaidd yn cael y clod am dwf yn economi Dwyrain Asia.[3]

Gyda phwyslais arbennig ar bwysigrwydd y teulu a chytgord cymdeithasol, yn hytrach nag ar ffynhonnell arallfydol o werthoedd ysbrydol,[4] mae craidd Conffiwsiaeth yn gryf o fewn ddyneiddiaeth.[5] Yn ôl cysyniad Herbert Fingarette o Gonffiwsiaeth, fel system athronyddol sy'n ystyried bod "y seciwlar yn sanctaidd",[6] Credir bod Conffiwsiaeth yn mynd y tu hwnt i'r ddeuoliaeth rhwng crefydd a dyneiddiaeth, gan ystyried gweithgareddau cyffredin bywyd dynol - ac yn enwedig perthynas pobol - fel amlygiad o'r sanctaidd,[7] oherwydd eu bod yn fynegiant o natur foesol dynoliaeth (xìng性), a angorwyd (yn drosgynnol) yn y Nefoedd (Tiān天).[8]Er bod gan Tiān rai nodweddion sy'n gorgyffwrdd â'r categori o dduw, mae'n egwyddor absoliwt amhersonol yn bennaf, fel y Dào (道) neu'r Brahman. Mae Conffiwsiaeth yn canolbwyntio ar y drefn ymarferol a roddir gan ymwybyddiaeth fyd-eang hon o'r Tiān. Dewisir Litwrgi Conffiwsiaeth i addoli'r duwiau mewn temlau Tsieineaidd cyhoeddus a hynafol ar rai achlysuron, gan grwpiau crefyddol Conffiwsaidd ac ar gyfer defodau crefyddol sifil, yn hytrach na defod boblogaidd Taoist.[9]

Mae Conffiwsiaeth yn dibynnu ar y gred bod bodau dynol yn sylfaenol dda, ac yn hawdd mynd atynt, yn fyrfyfyr, ac yn berffaith trwy ymdrech bersonol a chymunedol, yn enwedig drwy hunan-wella a hunan-greu. Gellir dweud fod y meddwl Conffiwsiaidd yn canolbwyntio ar ddatblygu rhinweddau da mewn byd sydd wedi'i drefnu'n foesol. Mae rhai o arferion (a chysyniadau) moesegol Conffiwsiaeth yn cynnwys rén, yì, a lǐ, a zhì. Hanfod y bod dynol sy'n ymddangos fel tosturi Rén (仁, 'daioni' neu 'ddynoliaeth'. Mae'n ffurf-rhinweddol o'r Nefoedd.[10] Yì (义;義) yw cynnal cyfiawnder a'r tueddiad moesol i wneud daioni. System o normau defodol a phriodoldeb yw Lǐ (礼;禮) sy'n penderfynu sut y dylai person weithredu'n iawn mewn bywyd bob dydd, yng nghytgord â chyfraith y Nefoedd. Zhì (智) yw'r gallu i weld beth sy'n iawn ac yn deg, neu'r gwrthwyneb, yn yr ymddygiad a arddangosir gan eraill. Mae Conffiwsiaeth yn dal un mewn dirmyg, naill ai'n oddefol neu'n weithredol, am fethu â chynnal gwerthoedd moesol cardinal rén ac yì.

Yn draddodiadol, mae Conffiwsiaeth yn ddylanwad cryf ar ddiwylliannau a gwledydd yn Nwyrain Asia, gan gynnwys Tsieina, Taiwan, Korea, Japan a Fietnam, yn ogystal â thiriogaethau eraill lle setlodd pobl Tsieineaidd Han, fel Singapôr. Heddiw, cydnabyddir iddo lunio cymdeithasau Dwyrain Asia a chymunedau Tsieineaidd tramor, ac i ryw raddau, rhannau eraill o Asia hefyd.[11][12] Yn ystod 2000-20, bu sôn am "Ddiwygiad Conffiwsaidd" yn y gymuned academaidd ac ysgolheigaidd,[13][14] a bu toreth ar lawr gwlad o wahanol fathau o eglwysi Conffiwsaidd amrywiol.[15] Ddiwedd 2015 sefydlwyd llawer o eglwysi cenedlaethol (Tsieineeg syml: 孔圣会; Tsieineeg draddodiadol: 孔聖會; pinyin: Kǒngshènghuì) yn Tsieina ac unwyd nifer o gynulleidfaoedd Conffiwsiaidd gyda sefydliadau cymdeithas sifil.

  1. ↑ Yao 2000, t. 38–47
  2. ↑ Fung (2008), p. 163.
  3. ↑ 3.0 3.1 Lin, Justin Yifu (2012). Demystifying the Chinese Economy. Cambridge University Press. t. 107. ISBN 978-0-521-19180-7.
  4. ↑ Fingarette (1972), pp. 1–2.
  5. ↑ Juergensmeyer, Mark (2005). Juergensmeyer, Mark (gol.). Religion in Global Civil Society. Oxford University Press. t. 70. doi:10.1093/acprof:oso/9780195188356.001.0001. ISBN 978-0-19-518835-6. ...humanist philosophies such as Confucianism, which do not share a belief in divine law and do not exalt faithfulness to a higher law as a manifestation of divine will.
  6. ↑ Fingarette (1972).
  7. ↑ Adler (2014), p. 12.
  8. ↑ Littlejohn (2010), pp. 34–36.
  9. ↑ Clart (2003), pp. 3–5.
  10. ↑ Tay (2010).
  11. ↑ Kaplan, Robert D. (6 Chwefror 2015). "Asia's Rise Is Rooted in Confucian Values". The Wall Street Journal.
  12. ↑ "Confucianism | Religion | Yale Forum on Religion and Ecology". Fore.yale.edu. http://fore.yale.edu/religion/confucianism/.
  13. ↑ Benjamin Elman, John Duncan and Herman Ooms ed. Rethinking Confucianism: Past and Present in China, Japan, Korea, and Vietnam (Los Angeles: UCLA Asian Pacific Monograph Series, 2002).
  14. ↑ Yu Yingshi, Xiandai Ruxue Lun (River Edge: Global Publishing Co. Inc. 1996).
  15. ↑ Billioud & Thoraval (2015).
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne