Daearyddiaeth ddiwylliannol

Is-faes o ddaearyddiaeth ddynol yw daearyddiaeth ddiwylliannol sy'n astudio'r effeithiau sydd gan ddiwylliant y ddynolryw ar y dirwedd, tirffurfiau, a nodweddion daearyddol eraill, ac sut mae unigolion a grwpiau yn creu a chanfod ystyr yn yr amgylchedd.

Nodweddir daearyddiaeth ddiwylliannol gan bum prif thema: diwylliant yn gyffredinol, ardal ddiwylliannol, tirwedd ddiwylliannol, hanes diwylliannol, ac ecoleg ddiwylliannol. Mae'n ystyried diwylliannau o bob oes ac ymhob rhan o'r byd, elfennau diwylliant megis arteffactau, traddodiadau, iaith, a chrefydd, cydberthynas ofodol y diwylliant a'r ddaear, dealltwriaeth bodau dynol o'u hamgylchedd a'r tirlun, gwasgariad bodau dynol a'u diwylliant dros amser, a'r holl gydberthnasau rhwng diwylliant a'r byd naturiol.

Er bod daearyddiaeth ddiwylliannol yn cwmpasu diwylliannau o bob math, mae materion ardaloedd trefol a gwledydd datblygedig yn amlach yn tynnu sylw ysgolheigion daearyddiaeth gymdeithasol. Maes hwnnw sy'n ystyried cwestiynau'r gymdeithas fodern gan gynnwys y wladwriaeth les ac anghydraddoldeb, a phatholegau cymdeithasol megis tor-cyfraith.